Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2018/14253 E. 2018/24932 K. 20.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/14253
KARAR NO : 2018/24932
KARAR TARİHİ : 20.11.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ve davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin davalıya ait işyerinde 2006-2010 yılları arasında aralıksız çalıştığını, işyerinin isim değiştirdiğini, ancak çalışmasının devam ettiğini, usta olarak çalışan müvekkilinin fazla çalışma yaptığını, tatil günlerinde de çalıştığını, yıılık iiznlerinin kullandırılmadığını ileri sürerek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret alacağı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücret ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının müvekkili nezdinde çalışmadığını, dava dışı firmada 2007 yılında asgari ücretle çalışmaya başladığını, farklı bir firmaya geçebilmek için istifa ettiğini söyleyerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kıdem tazminatı alacağı, ücret alacağı, yıllık izin ücreti alacağı yönünden kabulüne diğer alacaklar yönünden kısmen kabulüne dair karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş kıdem tazminatı alacağının 31.07.2010 tarihinden itibaren, genel tatil ücreti, hafta tatili ve fazla mesai alacakları için dava ve ıslah tarihinden bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz oranının uygulanmasına, ihbar tazminatı için ise yine dava ve ıslah tarihinden yasal faiz oranlarının uygulanmasına karar verilmiş ancak ücret alacağı için faizi ile hüküm altına alınması hususunda bir karar verilmemiştir. Davacı ücret alacağına ilişkin olarak dava ve ıslah dilekçesinde faiz talebinde bulunmasına rağmen ücret alacağının faizi ile birlikte hüküm kurulması gerekirken bu hususun gözetilmemesi bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK’nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Hüküm fıkrasına “1” numaralı maddeye ilave son paragraf olarak;
“3.301,80 TL net ücret alacağının 2.000,00 TL’sinin dava tarihi 10.12.2010 tarihinden, 1.301,80 TL sinin ıslah tarihi olan 17.09.2012 tarihinden itibaren en yüksek mevduat faizi yürütülmesine’’ bendinin eklenmesine, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalılara yükletilmesine, 20.11.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.