YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/14168
KARAR NO : 2018/23545
KARAR TARİHİ : 05.11.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, alacak ve tazminatlarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile hafta tatili, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalının Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, dosya içeriği tanık beyanları ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın reddine dair verilen karar Dairemizin 2015/16029 esas 2017/15950 karar sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece bozma ilamına uyularak devam edilen yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, kanuni süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının hak ettiği alacakların hesabı ile davalı tarafça yapılan ödemelerin mahsubu noktasında toplanmaktadır.
a)Somut olayda davalı tarafça davacıya, iş akdinin devamı sırasında 30.06.2010 tarihinde ve iş akdinin sonlandırıldığı 18.05.2011 tarihinde iki ayrı karşılığı belirtilmeden ödeme yapılmıştır. Mahkemece davalı tarafın 30.06.2010 tarihinde davacıya yaptığı ödemenin 18.05.2011 tarihine kadar işleyecek faizi ile birlikte hesaplanarak davacının tespit edilen alacaklarından mahsubu yoluna gidilmesi gerekirken belirtilen döneme kadar işleyen faiz hesaplanmadan sadece 30.06.2010 tarihli ödemenin mahsup edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
b)Davacının dava dilekçesinde aylık net 2.500 USD aldığını beyan etmesine rağmen, davacının aylık net 2.807,69 USD aldığının kabulü ile hesap yapılan bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi, taleple bağlılık ilkesine aykırı olup bozmayı gerektirmiştir. Mahkemece yapılacak iş, davacının dava dilekçesindeki beyanı değerlendirilerek aylık net 2.500 USD ücret aldığının kabulü ile gerekirse bilirkişiden ek rapor alınmak sureti ile çıkacak sonuca göre bir karar verilmesinden ibarettir.
c)Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının yıllık izinde olduğu 04.02.2011-12.02.2011 tarihleri arasını da kapsayacak şekilde fazla mesai ücreti ve hafta tatili ücreti hesaplandığı anlaşılmaktadır. Buna göre yıllık izinde olduğu belirtilen tarihlerin dışlanması ile fazla mesai ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının hesaplanması gerektiğinin düşünülmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.11.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.