YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/13745
KARAR NO : 2019/3078
KARAR TARİHİ : 12.02.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT …
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalı işveren işyerinde 01.06.1991-29.02.2012 tarihleri arasında aralıksız çalıştığını, çalışması sırasında emekli olmasına rağmen emekli aylığını kestirmeden destek primine tabi olarak çalışmasını sürdürdüğünü ancak fazla çalışmaları karşılığının ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini haklı olarak feshettiğini beyanla kıdem tazminatı ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil çalışma alacaklarının ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının davalı işyerinden istifa ederek ayrıldığını, işyerinde destek primi uygulamasının olmadığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddine dair verilen 05.05.2015 tarihli ilk kararın, Dairemizin 2015/25215 Esas ve 2017/31048 Karar sayılı 28.12.2018 tarihi kararı ile ‘‘….davacının iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiği ve bu nedenle kıdem tazminatı alacağının kabulü gerektiği’’ gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozma kararına uyulmuş ve yapılan yargılama sonucunda davacının kıdem tazminatı alacağı kabul edilmiş, tazminata esas hizmet süresinin sadece Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarında görünen dönem kadar olduğunun kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2. Davacının hizmet süresi taraflar arasındaki uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; davacı davalı işveren iş yerinde 01.06.1991-29.02.2012 tarihleri arasında çalıştığını ileri sürerken, davalı davacının sigorta giriş tarihi olan 2003 yılında çalışmaya başladığını beyan etmiş ve mahkemece bu tarih esas alınarak kıdem tazminatı alacağı hüküm altına alınmıştır. Dinlenen taraf tanıklarından davalı tanığı …, kendisinin 2001 veya 2002 yılında davalı işyerinde çalışmaya başladığını işe girdiğinde davacının çalıştığını söylemiş, davacı tanığı … ise 1979 yılında işe girdiğini ve davacının 1991 yılında çalışmaya başladığını beyan etmiştir. Davacı tanığı …’e ait Hizmet Döküm cetveli dosyasına celbedilmiş ve incelenmesinde tanığın davalıya ait işyerinde 1981-2000 yılları arasında çalışmasının bulunduğu anlaşılmıştır. Bu tanığın anlatımları dosyaya getirilen belgeler ile uyumlu olup, davalı tanık beyanları da nazara alındığında davacının davalıya ait işyerindeki hizmetinin 1991 yılında başladığının sübuta erdiği kabul edilmelidir. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeden davacının hizmet süresinin eksik tespit edilerek yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 12.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.