YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/13491
KARAR NO : 2018/19809
KARAR TARİHİ : 24.09.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Davacı eldeki alacak davası ile; kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, 26.03.2015 tarihli kararla, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin 26.03.2015 tarihli kararı, Dairemizin 28.09.2017 tarihli ilamıyla, fazla çalışma ve yıllık izin alacakları yönünden bozulmuştur. Diğer alacak talepleri yönünden bir bozma sebebi yapılmadığından, hükmün bu kısmı kesinleşmiştir.
Mahkemece, bozma sonrasında davacının 522,21 TL fazla çalışma alacağının bulunduğu kabul edilerek hüküm kurulmuş; yıllık izin yönünden usulüne uygun açılmış bir dava olmadığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş ve diğer alacak talepleri hakkında ise bozmadan önceki karar gibi hüküm sonucu tesis edilmiştir. Kararı, davalı Belediye vekili temyiz etmiştir.
Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Dairemizin 28.09.2017 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan fazla çalışma ve yıllık izin alacakları bakımından hüküm altına alınan toplam miktarın karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 2.590,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalı Belediye vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun’un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten, davalı … vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun’un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.09.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.