Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2018/12051 E. 2018/26224 K. 04.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/12051
KARAR NO : 2018/26224
KARAR TARİHİ : 04.12.2018

MAHKEMESİ : … 4. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirketin yurtdışı şantiyelerinde 11.12.2011-19.09.2014 tarihleri arasında harita mühendisi olarak çalıştığını, son çalıştığı yerin Irak olduğunu, ülkedeki iç karışıklıklar nedeni ile 19.06.2014 tarihinde karışıklıkların azalması durumunda yeniden Irak’a getirtileceği söylenerek Türkiye’ye gönderildiğini, çalıştığı dönem ve bekleme dönemine ait ücretlerin ödenmediğini, iş akdine haksız son verildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının belirli süreli sözleşme ile çalıştığını, sözleşmenin iş bitimi nedeniyle 04.06.2014 tarihinde sona erdiğini bu tarihten sonrasına ait ücret alacağı hakkının doğmadığını, kıdem ve ihbar tazminatı talebinin yersiz olduğunu, sahadan puantajlar getirtildiğinde davacının fazla çalışma ve hafta tatili çalışmanın bulunmadığının anlaşılacağını beyanla davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince; yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
Davalı vekilince istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353/1-b-1. maddesi uyarınca istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve hafta tatilinde çalışıp çalışmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İş yerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Aynı kurallar hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacakları bakımından da geçerlidir.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, fazla çalışma alacağı yönünden davacının 08.00-18:30 saatleri arası 2 saat ara dinlenme ile günlük çalışmasının 8,5 saat olup günlük 1saat fazla çalışma yaptığı, … şantiyesinde haftada 7 gün çalıştığından 7 saat, Irak şantiyesinde haftada 6 gün çalışıldığından 6 saat fazla çalışma yapıldığının ve hafta tatili yönünden ise … şantiyesinde tüm hafta tatillerinde çalışıldığı, Irak şantiyesinde ise ayda 2 hafta tatilinde çalıştığı kabul edilerek hafta tatili hesaplaması yapılmıştır.
Aynı gün temyiz incelemesi yapılan Dairemizin … Esas sayılı dosyasında davacı tanığı olarak talimatla yeminli ifade veren davacı kendi beyanında ” Irak şantiyesinde haftada bir gün izin vardı, … daki şantiyede haftalık izin yoktu, ” şeklinde beyanda bulunmuşur. Yine aynı dosyada ve bu dosyada davacı tanığı olarak dinlenen … çalışmaları tanığı … ise beyanında “hafta sonlarıda çalışıyorduk, dini bayramlarda tatildi, milli bayramlarda tatil yoktu çalışıyorduk, ayrıca bulunduğumuz ülkenin resmi bayram günlerinde de çalışmazdık, iki haftada bir pazar günü tatildi” şeklinde beyanda bulunmuştur. İşbu dosyada … da ayda iki hafta tatilinde çalışıldığı, Irakta hafta tatili kullanıldığı kabul edilerek yapılan hesaplama Dairemizin 04.12.2018 tarihli ilamıyla onanmıştır.
Bu nedenle hafta tatili alacağı yönünden davacının Irakta çalışılan dönemde hafta tatilini kullandığı, … da çalıştığı dönemde ayda iki hafta tatilinde çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılmalıdır.
Fazla çalışma alacağı yönünden ise davacının Irakta çalıştığı dönemde haftalık 6 saat, … da çalıştığı dönemde ise hafta tatilinin kullanılmadığı hafta 7 saat hafta tatilini kullandığı hafta 6 saat haftalık çalışmasının olduğunun kabulü ile hesaplama yapılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup belirteilen yönlerden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen nedenlerle Bölge Adliye Mahkemesinin esastan ret kararının kaldırılmasına, İlk Derece Mahkemesi kararının yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, dosyanın Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 373/1 maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.