Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2018/11946 E. 2018/20289 K. 27.09.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/11946
KARAR NO : 2018/20289
KARAR TARİHİ : 27.09.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi dahili davalı … vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, … … işçisi olarak çalıştığını, emekli olduğunu belirterek çalışma döneminde ödenmeyen bir kısım işçilik alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı dahili davalı … vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, dahili davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar, Dairemizin 12.09.2017 tarihli, 2017/37536 esas 2017/17472 karar sayılı ilamı ile, fazla çalışma alacağının haftalık bazda ve saat ücreti esas alınarak hesaplanması gerektiği gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yargılama yapılmış ise de bozma ilamının gereklerinin tam olarak yerine getirildiği söylenemez. Bozma ilamında belirtilen hususlara dikkat edilmemiştir. Bozma ilamında da belirtildiği üzere, haftalık kırkbeş saati aşan çalışmaların fazla çalışma olarak tespiti gerekirken hükme esas alınan bilirkişi raporunda hatalı bir yöntem ile bu hesabın yapılması doğru olmamıştır.
Somut olayda tanık beyanlarına göre, davacının hafta içi beş gün 07.30-17.00 saatleri arası ve cumartesi günü de yine aynı saatler arasında çalıştığı, günlük çalışma süresinden birbuçuk saat ara dinlenme süresi düşüldüğünde haftalık üç saat fazla çalışma yaptığı anlaşılmakla, fazla çalışma ücreti alacağının bu kabule göre hesaplanarak sonuca gidilmesi gerektiği halde daha fazlasına hükmedilmesi isabetli görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 27/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.