YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/10752
KARAR NO : 2018/18558
KARAR TARİHİ : 13.09.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Davacı ile davalı arasındaki dava hakkında … 1. İş Mahkemesinden verilen 11.06.2015 tarihli ve 2014/220 Esas, 2015/497 Karar sayılı hükmün, davalının temyizi üzerine Dairemizce 13.12.2017 tarihli ve 2015/24344 Esas, 2017/2826 Karar sayılı ilam ile BOZULMASINA karar verilmiş, taraflar vekilleri kararın maddi hataya dayandığı gerekçesiyle ortadan kaldırılması isteğinde bulunmuştur.
Maddi hatanın giderilmesi isteğini içeren dilekçeler ve ekleri incelendi.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 tarihli ve 1957/13 esas, 1959/5 karar, ve 09.05.1960 tarihli ve 1960/21 esas, 1960/9 sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtayca maddi hata sonucu verilen bir karara Mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtayın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür.
Dosya kapsamına göre, davacının fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti talepleri yönünden imzalı puantajlara itibar edilerek değerlendirme yapılması gerekmekte olup, aksi yönde karar verilmesinin hatalı olduğu gerekçesiyle bozulmuş ise de; dosya içerisinde bulunan imzalı puantaj kayıtlarında çalışma saatlerinin fazla çalışma yapıldığı bildirilen günler için bile 08.00-17.00 arası olarak işlenmiş olduğu ve mesai bitiş saatinin açıkça kaç olduğunun kayıtlarda açıklanmamış olduğu dikkate alındığında kayıtlarda yazılı fazla çalışma saatinin denetime elverişli olmadığı, kayıtlara işlenen fazla çalışma süresinin hemen hemen tüm işçiler bakımından aynı sürede olduğu bu durumun hayatın olağan akışına uygun bulunmadığı, özellikle puantaj kayıtlarında tahakkuk ettirilen süreden daha fazla çalışma yapıldığı davalı tanıklarının anlatımından dahi anlaşılmasına karşın kayıtlara belirtilen fazla çalışma sürelerinin işlenmemiş olduğu, gece çalışmalarının bulunduğu anlaşılmasına karşın puantajlarda gece çalışmasına yer verilmediği, şu halde puantaj kayıtlarının davalı tanık anlatımları dahi örtüşmediği ve bu kayıtların işçilere günlük olarak değil ücret bordroları ile birlikte toplu olarak imzalatıldığı sonucuna varılmaktadır. Bu hususlar ile aynı mahiyette olan … İş Mahkemesi’nin 06.12.2017 tarih 2014/219 Esas ve 2015/273 Karar sayılı kararının, Dairemizce 06.12.2017 tarih, 2015/19876 Esas ve 2017/27894 Karar sayılı ilamı ile davalı tanıklarının puantaj kayıtlarında fazla mesai görünmeyen dönemlerde de fazla mesai yapıldığını beyan etmeleri sebebiyle puantaj kayıtlarına itibar edilmemesinin yerinde olduğu gerekçesiyle onanmış olması birlikte değerlendirildiğinde; dosya içerisinde bulunan puantaj kayıtlarına itibar edilemeyeceği sonucuna varıldığından Dairemizin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının maddi hataya dayanması sebebiyle ortadan kaldırılmasına karar verildi.
Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti :
Davacı vekili, müvekkilinin 04.10.2009-06.03.2014 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin müvekkili tarafından ücretlerinin eksik ve düzensiz ödenmesi ile fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi, çalışmalarının SGK’ya eksik bildirilmesi nedenleri ile haklı sebeple feshedildiğini beyanla kıdem tazminatı, ulusal bayram genel tatil ücreti, hafta tatili, fazla mesai, ücret ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti :
Davalı vekili, iş akdinin müvekkili işveren tarafından devamsızlık nedeni ile haklı olarak feshedildiğini, davacının fazla mesai ücretlerinin ödendiğini, ödemelerin banka kanalı ile yapıldığını, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmadığını, yıllık izinlerini kullandığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti :
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz edenin sıfatına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı ve hafta tatili günlerinde çalışıp çalışmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
Aynı ispat kuralları hafta tatili ücreti alacağı için de geçerlidir.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece, tanık beyanlarından hareketle davacının 08.00-20.00 arası günde 12 saat, 1,5 saat ara dinlenme ile çalışarak haftada 18 saat fazla çalışma yaptığı, hafta tatili günlerinin tamamında çalıştığı kabul edilmiştir. Aynı mahiyette olan … İş Mahkemesi’nin 06.12.2017 tarih 2014/219 Esas ve 2015/273 Karar sayılı kararı, Dairemizce 06.12.2017 tarih, 2015/19876 Esas ve 2017/27894 Karar sayılı ilamı ile onanmış olup sözü edilen dava dosyası ile davalıya karşı açılan benzer mahiyetteki dava dosyalarından davalı işyerinde yılın dokuz ayında haftanın 6 günü 08.00-17.00 saatleri arasında 45 saat çalışıldığı, her gün 17.00’den sonra ortalama iki saat olmak üzere haftada 12 saat fazla çalışma yapıldığı ve hafta tatili çalışmasının bulunmadığı, işlerin yoğun olduğu Ekim, Kasım ve Aralık aylarında ise gündüz vardiyasında haftada 12 saat, gece vardiyasında ise haftada 18 saat fazla çalışma yapıldığı ve hafta tatili günlerinde de çalıştığı kabul edilmiştir. Kabul edilen bu çalışma şeklinin eldeki dava dosyasının içeriğine ve işin niteliğine de uygun olduğu anlaşılmaktadır.
Açıklanan nedenler ile, davacının yılın dokuz ayı haftada 12 saat ve hafta tatili çalışması yapmadan, Ekim, Kasım ve Aralık aylarında ise gündüz vardiyasında haftada 12 saat, gece vardiyasında ise haftada 18 saat fazla çalışma yapıldığı ve sadece işlerin yoğun olduğu bu aylarda hafta tatili günlerinde de çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılması yerine yazılı şekilde yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması hatalı olup nozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 13.09.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.