YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/8021
KARAR NO : 2017/11767
KARAR TARİHİ : 22.05.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 1999 yılının 12. ayında çalışmaya başladığını, 2001 yılında Al-Met-…. ortaklarının ayrılma kararı aldıklarını, yapılan protokole göre tüm çalışanlarla birlikte müvekkilinin de tüm hak ve alacaklarının … Ltd. Şti.’ne devredildiğini, daha sonra … Ltd. Şti.’nin ünvanının … ve Tic. Ltd. Şti. olarak değiştirildiğini, müvekkilinin çalışmasının 10.05.2011 tarihinde “sağlık durumunun çalışmaya elvermemesi” sebebiyle haklı olarak, haklarının kendisine ödenmesini talep ettiği istifasıyla sona erinceye kadar devam ettiğini, alacaklarının ödenmediğini beyanla kıdem ve yıllık ücretli izin alacağı talebinde bulunmuştur.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; devire ilişkin anlatımın doğru olmadığını, devir anlaşması olmadığını, davacının müvekkili şirkette 2001 yılında emekli statüsünde çalışmaya başladığını, “sağlık sebeplerinden dolayı işe devam edemeyeceğini” ileri sürdüğü istifa dilekçesi ile işten ayrıldığını, işçinin bizzat kendi hastalığının ona iş akdini haklı nedenle fesih hakkı vermeyeceğini, dolayısıyla davacının istifa ederek işten ayrılmış olduğunu beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında sözleşmenin feshi, kıdem tazminatı ve yıllık izin alacağı uyuşmazlık konusudur.
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Davacı kıdem tazminatı talebinde bulunmuştur. Toplanan deliller ve alınan Adli Tıp Uzmanı Raporuna göre davacının iş sözleşmesini feshinin haklı nedene dayanmadığının kabulünde ve buna göre kıdem tazminatı talebinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur.
3-Davacı ilk kez 1992 yılında çalışmaya başladığını 10.05.2011 tarihinde istifa edene kadar çalıştığını beyan etmiştir. Ancak davacının ilk işe girişinden itibaren tüm işe giriş ve çıkış bildirgeleri ile 30.03.1998-01.05.2004 tarihleri arasındaki döneme ilişkin hizmet döküm cetveli getirtilmemiştir. Bu belgelerin içerdiği bilgiler, tarafların beyan ve iddialarının sübutu açısından önem arz etmekte olup davacının ilk işe girişinden itibaren tüm işe giriş ve çıkış bildirgeleri ile 30.03.1998-01.05.2004 tarihleri arasındaki döneme ilişkin hizmet döküm cetvelinin getirtilerek incelenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile hüküm kurulması bozma nedenidir.
4-Davacı vekili dava dilekçesi ve ıslah dilekçesi ile, alacaklarına en yüksek banka mevduat faizi uygulanmasını talep etmiştir. Mahkemece davacının yıllık ücretli izin alacağı olduğuna karar verilmesine rağmen faiz talebi konusunda bir karar verilmemiştir. Talep halinde işçi alacaklarına her bir alacak yönünden uygun faiz türünün işletilmesi gerekir. Davacının bu yönde talebi bulunmakta yıllık izin ücretine hükmedilmesine rağmen alacağın faizi talebi hakkında bir karar verilmemesi bozma nedenidir.
5-Davacı yıllık izinlerinin ücreti talebinde bulunmuştur. Davalı; yıllık ücretli izin formunda 06.04.2002’den 12 gün olarak başlayıp 06.04.2009 da 9 gün olarak biten yazıların davacının el ürünü yazılar olduğunu, bu izin formunu davacının düzenlediğini, davacının yıllık izinlerini kullandığını iddia etmiştir. Davacının savunması tam olarak araştırılmamıştır. Bu durumda davacının, davete uymamasının sonuçlarını bildirir şerhi içerir isticvap davetiyesi ile çağrılarak; yıllık ücretli izin formunda kendisinin yıllık izin kullanımına ilişkin yazı ve kayıtların davacının kendi el ürünü olup olmadığı, yıllık izinlerini bu formda kayıtlı olduğu şekilde kullanıp kullanmadığı konusunda isticvap edilerek oluşan sonuca göre yıllık izin konusunda karar verilmesi gerekirken eksik incelemeye dayalı olarak yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Kabule göre de; Mahkemece kök rapor ve ek rapor olmak üzere aynı bilirkişiden iki rapor alınmıştır. 15 Aralık 2013 havale tarihli kök raporda bilirkişi davacının 1.500,00 TL brüt ücret aldığını beyan ettiği, hizmet döküm cetvelinde en son brüt 1.500,00 TL tahakkuk ettirildiği değerlendirmesinde bulunarak davacının 9.200,00 TL brüt yıllık ücretli izin alacağı olduğunu tespit etmiştir. 03.11.2014 havale tarihli ek raporda ise davacının net 1.500,00 TL aldığını beyan ettiğini belirterek 1.500,00 TL net ücret üzerinden yapılan hesaplama ile davacının 15.786,10 TL yıllık ücretli izin alacağı olduğunu tespit etmiştir. Ne var ki bilirkişinin ek raporda davcının net 1.500,00 TL ücret aldığı değerlendirmesi hatalıdır. Dosya kapsamına ve davacının beyanına göre davacının aldığı ücret brüt 1.500,00 TL’dir. Mahkemece, bilirkişinim kök raporu ve ek raporunda tespit ettiği yıllık ücretli izin alacağı tutarından farklı olarak 10.756,90 TL’ye hükmetmesine rağmen bilirkişi raporlarında tespit edilen miktarlara neden hükmetmediği ve hükmedilen 10.756,90 TL miktarın nasıl tespit edildiğine dair gerekçe kısmında açıklama yapılmaması doğru olmamıştır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 22.05.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.