YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/7954
KARAR NO : 2017/11057
KARAR TARİHİ : 15.05.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi(Müstemir Yetkili)

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla çalışma alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava dilekçesinde, “…” şeklinde davalı olarak gösterilen kurumun tüzel kişiliği ve dolayısıyla taraf ehliyeti bulunmamakta ise de, davalı tarafın yanlış gösterilmesi kabul edilebilir bir yanılgıya dayanmakta olup, dava dilekçesinin tebliği üzerine de … Ltd. Şti. vekilinin davaya cevap dilekçesi sunarak davayı takip ettiği ve böylece taraf teşkilinin sağlanmış olduğu anlaşılmaktadır. Bu halde Mahkemece gerekçeli karar başlığında, ilgili davalının “… Ltd. Şti.” şeklinde yazılması gerekirken, “…” şeklinde yazılmış olması, her ne kadar hüküm sonucunu etkilememekte ise de, hatalı olmuştur.
3-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinde Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirleneceği, ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemeyeceği düzenlenmiştir.
Somut olayda, yukarıda belirtilen esaslar çerçevesinde Mahkemece reddedilen fazla çalışma alacak miktarına göre davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken davalı yararına 60,00 TL vekalet ücretine karar verilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 4/d bendindeki “60.00 TL” rakamının silinmesine yerine; “500.00 TL” rakamının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.