Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/7726 E. 2017/10348 K. 08.05.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/7726
KARAR NO : 2017/10348
KARAR TARİHİ : 08.05.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin geçici iş göremezlik belgesi ile raporlu iken işveren tarafından feshedildiğini, çalıştığı sürede fazla mesai yaptığını, resmi ve dini bayram izni ile hafta sonu iznini kullanmadığını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının ödenmemiş alacaklarının bulunmadığı iddiası ile davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davacının iş akdinin davalı tarafça feshedildiği, bunun aksinin veya haklı fesih nedeninin davalı tarafça ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili kanuni süresi içerisinde temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacı işçinin feshinin davalı tarafça haklı nedenle yapılıp yapılmadığı hususu uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 20/2 maddesinde açıkça, feshin geçerli nedenlere dayandığının ispat yükü davalı işverene verilmiştir. İşveren ispat yükünü yerine getirirken, öncelikle feshin biçimsel koşullarına uyduğunu, daha sonra, içerik yönünden fesih nedenlerinin geçerli (veya haklı) olduğunu kanıtlayacaktır.
Somut olayda davacı vekili, iş akdinin müvekkilinin geçici iş göremezlik belgesi ile raporluyken feshedildiğini, işveren tarafından yanına çağrılarak hak ve alacaklarını talep etmesi üzerine vermeyerek iş akdinin sonlandırıldığını; davalı taraf davacının görev, unvan ve herhangi bir iş değişikliği olmaksızın 03.09.2012 tarihinde bakımcı olarak görev yaptığı G vardiyasındaki görevinden yine bakımcı olarak B “vardiyasına atama-görev değişikliği ataması yapılıp yeni görev yerinde yaklaşık 2 hafta çalışmış olduğunu savunmaktadır. İddia edildiği gibi yeni birimde çalışma hususunu netleştirmek adına dosyaya davacının iddiası olan döneme ilişkin işgörmezlik belgesinin aslı getirtilmeli, tarih aralığı dikkate alınarak fesih hususu yeniden değerlendirilmelidir.
3-Davacı işçinin fazla çalışması karşılığı ücretlere hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma dönemlerinde mesai yaptığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda yer alan fazla mesai ödemesinin yapıldığı varsayılır.
İmzalı ücret bordrolarından, fazla mesai sürelerine ilişkin çalışma ücretlerinin ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından daha çalışıldığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin alacağının bordroda görünenden daha fazla olduğu yönünde bir ihtirazi kaydının bulunması halinde, çalışmalarının ispatı her türlü delille yapılabilir.
Somut uyuşmazlıkta; davalı işveren tarafından sunulan imzalı ücret bordrolarında, bazı dönemlerde fazla mesai ücret tahakkuklarının bulunduğu görülmektedir. İmzalı bordrolarda tahakkuk bulunan dönemlerde gösterilen miktarlara ilişkin ödeme yapılıp yapılmadığı belirlenmeli, ödeme yapılmış ise ilgili dönemler dışlanmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir. Yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması ayrı bir bozma sebebi olarak kabul edilmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 08.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.