Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/7484 E. 2017/9394 K. 24.04.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/7484
KARAR NO : 2017/9394
KARAR TARİHİ : 24.04.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü bünyesinde çalışırken 2001 yılında daimi kadroya geçirildiğini, 2005 yılında Köy Hizmetlerinin kapatılması ile İl Özel İdaresine devredildiğini, daimi kadroya geçirilirken geçmiş dönemdeki parçalı hizmetlerinin dikkate alınmadan derece ve kademesinin belirlendiğini belirterek işe ilk girdiği tarihten itibaren çalışmaları toplamı dikkate alınarak derece ve kademesinin belirlenmesi ve fark alacakların hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının mevsimlik işçi olarak çalışırken 26.10.2000 tarihli protokol ile daimi kadroya geçirildiğini, protokol doğrultusunda intibak tarihinde yürürlükte olan toplu iş sözleşmesi gereğince daimi kadroya geçinceye kadar bir tam yıl çalışması bulunmadığından kademe ve derece yükselmesinin şartlarını sağlayamadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, on yıldan fazla süreden sonra, protokol hükümlerini göz önünde bulundurulmaksızın ücretin eksik belirlendiği ileri sürülerek fark ücret alacağı talebinde bulunulmasının yerinde olmadığı belirtilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık geçici işçilikte geçen sürenin sürekli işçi kadrosuna geçildikten sonraki dönemde kademe ve dereceye esas alınıp alınmayacağı konusundadır.
Dosya içeriğine göre geçici işçilikte geçen sürenin sürekli işçi kadrosuna geçirildikten sonraki dönemdeki kademe ve dereceye esas alınmamasının imzalanan protokole uygun olduğundan bahisle fark ücret alacağı taleplerinin reddine karar verilmiştir. Dairemizin daha önceki emsal kararları da bu yöndedir. Ancak Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 11.11.2015 tarihli, 2015/7-1115 esas ve 2015/2541 sayılı kararında geçici işçilikte geçen sürelerin daimi kadroya geçişte kademe ve derece intibakında dikkate alınması gerektiği kabul edildiğinden uygulama birliği, hukuki belirlilik ve öngörülebilirlik ilkeleri uyarınca davacının derece ve kademesi yeniden belirlenmeli ve varsa fark alacaklar hüküm altına alınmalıdır. Yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.04.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.