YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/7095
KARAR NO : 2017/8787
KARAR TARİHİ : 17.04.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 4. sınıf işçi statüsünde işe başladıysa da, 01.10.1998 tarihinden itibaren yazıcı-hesapçı kadrosunun (üst kademe) gerektirdiği işleri yapmaya başladığını, yaptığı işin yazıcılık olması nedeniyle 6. sınıf işçi ücretinin ödenmesi gerektiğini, sınıf geçme sınavları açılmadığı için 4. sınıf işçi statüsünden düşük ücret ödendiğini ileri sürerek fark ücret alacağı, ikramiye alacağı ve ilave tediye alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında davacının hangi sınıfa tabi işçi olduğu ve davacıya eksik ücret ödemesi yapılıp yapılmadığı hususları tartışmalıdır.
Somut olayda davacı, işyerinde IV. sınıf işçi olarak işe başladığını, 01.10.1998 tarihinde fiilen VI. sınıf işçi statüsüne geçerek yazıcı olarak görev yaptığını, sınıf geçme sınavlarının açılmaması sebebi ile VI. sınıf işçi ücreti ödenmesi gerektiği halde IV. sınıf işçi ücreti ödendiğini, bundan kaynaklı fark ücret alacaklarının ödenmediğini ileri sürmüştür.
Davalı ise davacının IV. sınıf işçi olduğunu, fark ücret alacağı bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının davalı işyerinde bilgisayar kullanabilen yazıcı-hesapçı sınıfında yer alan büro elemanı olarak çalıştığı, Toplu İş Sözleşmesinin Ek:2 Umumi Hizmetler başlıklı listesinin 8. sırasında Yazıcı-Hesapçı (Bilgisayar Kullanabilen) olarak çalışan işçilerin (IV.-V.-VI.) sınıfta yer aldıkları anlaşılmaktadır. Hal böyle olmakla davacının IV. sınıfta çalıştırılmasında toplu iş sözleşmesine aykırı bir yön bulunmadığı gibi, davalı işyerinin özelleştirme kapsamında olması üretim yapan biriminin kalmaması sebebiyle Özelleştirme Yüksek Kurulu’nun kararı doğrultusunda küçülmeye gidilerek iş gücü fazlası personelinin diğer kamu kurumlarına nakledilmesi işçilerin ise iş sözleşmelerinin feshedilerek 4/C. statüsünde diğer kamu kurumlarında istihdamının sağlanmasından, işverenin boş kadro ve ihtiyaç şartlarının oluşmaması sebebiyle toplu iş sözleşmesinin 30. maddesinde düzenlenen sınıf yükseltme sınavlarının yapılmaması da olağandır.
Somut olayda, davacıya hak ettiği sınıf üzerinden ücret ödemesi yapılmış olup, davacının fark ücret alacakları bulunmadığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 17.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.