YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/6963
KARAR NO : 2017/8824
KARAR TARİHİ : 17.04.2017
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı işyerinde 15.12.2003-15.04.2011 tarihleri arasında çalışan davacının iş akdinin haksız olarak feshedildiğini, fesih sonrası İzmir 1. İş Mahkemesinin 2011/406 esas sayılı dosyası ile işe iade davası açıldığını, kesinleşen yargılama sonunda feshin geçerli ancak haksız olduğunun kabul edildiğini ve davacının çalıştığı süre boyunca ikramiye alacaklarının ödenmediğini öne sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile ikramiye alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının kıdem ve ihbar tazminatı talebinin kabulüne ikramiye alacağı talebinin ise reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı vekilleri temyiz etmişlerdir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasında giydirilmiş ücrete bayram yardımı ve ikramiye alacağının eklenmesi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda giydirilmiş ücretin günlük 55,35 TL çıplak ücret+ikramiye alacağı+yemek yardımı+bayram yardımı+sosyal yardım+yol yardımından oluştuğu kabul edilmiştir. Davacının iş akdinin sona erdiği 15.04.2011 tarihinde yürürlükte bulunan 01.10.2010-30.09.2012 tarihleri arasında geçerli Toplu İş Sözleşmesi’nin 6c maddesinde part time çalışan işçilere ikramiye alacağı, vardiya primi, bayram ve senelik izin yardımına ilişkin toplu iş sözleşmesi hükümlerinin uygulanmayacağı, bu çalışanlara EK-1’de gösterilen grup ücretlerinin ödeneceği belirtilmiştir. Ek 2’de part time ücret dökümü örneği gösterilmiş olup buna göre kısmi süreli çalışan işçinin ücreti; çıplak ücret, ikramiye alacağı, vardiya primi, bayram ve senelik izin yardımından oluşmaktadır. Davacı kısmi süreli çalışan olup fesih tarihindeki son ücreti günlük brüt 55,35 TL, aylık 1.660,50 TLdir. Bu ücretin içinde giydirilmiş ücrete dahil edilen bayram yardımı ve ikramiye alacağı zaten bulunmaktadır. Giydirilmiş ücrete bu alacak kalemlerinin dahil edilmesi mükerrer ve hatalı hesaplamaya neden olduğundan giydirilmiş ücretin günlük 55,35 TL çıplak ücret+yemek yardımı+sosyal yardım+yol yardımından oluştuğu kabul edilerek sonuca gidilmelidir.
3-Taraflar arasında kıdem ve ihbar tazminatının hesabında toplu iş sözleşmesi hükümlerinin doğru şekilde uygulanıp uygulanmadığı da diğer bir uyuşmazlık konusudur.
01.10.2010-30.09.2012 tarihleri arasında yürürlükte bulunan Toplu İş Sözleşmesi’nin 24. maddesinde ihbar tazminatı ve 25. maddesinde kıdem tazminatı hesaplaması düzenlenmiş olup 24. maddenin D bendinde işi 3 yıldan fazla sürenlere tanınması gereken ihbar süresi 15 hafta olarak belirlenmiştir, Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ihbar süresi bu nedenle 15 hafta kabul edilerek ihbar tazminatı hesaplanmış ise de; aynı maddenin E bendinde, 07.05.1981 tarihinden sonra işe giren personele yasa hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiştir. Davacı ise 15.12.2003 tarihinde işe başlamıştır. Dolayısıyla davacının hak ettiği ihbar tazminatı 4857 Sayılı İş Kanunu’nun 17. maddesine göre 8 hafta üzerinden hesaplanmalıdır.
Toplu İş Sözleşmesi’nin 25/a maddesine göre ise, işyerindeki kıdemi 15 yıla kadar olanların kıdem tazminatı hesabında yılda 41 gün sayısı dikkate alınır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu nedenle kıdem tavanı da dikkate alınarak yılda 41 gün üzerinden kıdem tazminatı hesaplanmış ise de, aynı maddenin C bendinde 07.05.1981 tarihinden sonra işe girenlere yasadaki gün sayısının uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle kıdem tazminatının hesabında mülga 1475 sayılı İş Kanunu’nun 14. maddesinde belirtilen yılda 30 gün sayısı dikkate alınmalıdır.
Mahkemece bu hususlar gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.04.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.