Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/6716 E. 2020/9124 K. 08.07.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/6716
KARAR NO : 2020/9124
KARAR TARİHİ : 08.07.2020

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 01.10.2010-31.03.2014 tarihleri arasında … operatörü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshi uyuşmazlık konusudur.Somut olayda, davacı, iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fiilen sona erdirildiği 31.03.2014 tarihine kadar aynı işyerinde kesintisiz olarak çalıştığını, davalı işverenlikçe, haberi olmaksızın değişik tarihlerde muhtelif işyerlerinde girdi-çıktı yapıldığını, işe başladığı tarihten işverence devir yapılan tarihe kadar aynı işyerinde kesintisiz olarak çalıştığını iddia etmiş, davalı işveren ise, davacının işten kendisinin ayrıldığını, sigortası devam ederken başka bir firmada işe başladığını, devir yapılmadığını, faaliyetine devam ettiğini, savunmuştur. Mahkemece, davacının iş sözleşmesine davalı işveren tarafından bildirimsiz olarak son verildiği, feshin haklı bir nedene dayandığının ispat edilemediği gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatı isteklerinin kabulüne karar verilmiş ise de varılan sonuç dosya içeriği ile örtüşmemektedir. Her ne kadar davacı taraf , 31.03.2014 tarihinde işverence iş sözleşmesinin haksız şekilde fiilen sona erdirildiği iddia etmiş ise de, hizmet döküm cetvelinin incelenmesinde 05.02.2014 tarihinde başka bir işyerinden bildirim yapıldığı görülmektedir. Diğer yandan davacı, işyerinde devir olduğunu iddia emiş, davalı taraf ise devir yapılmadığı savunmuştur. Davacı tanıkları, belirtilen fesih tarihinde davalı işyerinde çalışmamakla birlikte, davacının halen devir edilen şirkette çalışmaya devam ettiğini beyan etmişlerdir. Davalı taraf ise tanık dinletmemiştir. Bu durumda Mahkemece yapılacak iş, öncelikle davacının hizmet döküm cetvelinde 05.02.2014 tarihinden itibaren kaydı bulunan işyeri ile ilgili araştırma yapılarak, davacının bu işyerinde çalışmasının olup olmadığı belirlenerek ve davalı işyerinde devir olup olmadığı hususları tespit edilerek oluşacak sonucuna göre bir karar verilmesinden ibarettir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 08.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.