Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/6666 E. 2017/9115 K. 19.04.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/6666
KARAR NO : 2017/9115
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Davalı temyizi yönünden:
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre hüküm altına alınan ve temyize konu edilen miktar 1.878,36 TL olup, karar tarihi itibari ile 1.890,00 TL kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun’un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE,
2-Davacı temyizi yönünden;
Davacı vekili, … Bakanlığına bağlı Gaziemir Ulaştırma Okulu ve Eğitim Merkez Komutanlığı yemekhane ve mutfağında aşçı başı olarak sürekli ve aralıksız bir şekilde en son alt işveren… Gıda Tarım Ürünleri ve Turizm San. Tic. Ltd. Şti.’nin işçisi olarak çalıştığını, çalıştığı süre boyunca tüm ücret farklarını alamadığını, işçi ile işveren arasında yapılan anlaşma gereği bordroya yansıyan 1.000 TL brüt maaşın net kısmının bordro karşılığı işçiye verileceği, geri kalan maaşın ise elden verileceği şeklinde olduğu, ancak 08.10.2012-07.02.2013 tarihleri arasındaki aylara ilişkin ücret farkının davacı işçiye ödenmediğini, net 3.000 TL maaş aldığını belirterek ihbar tazminatı ve ücret alacağının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu alacaklardan sorumluluklarının bulunmadığını, husumet itirazlarının bulunduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının ücret miktarı noktasındadır.
Davacı aşçıbaşı olarak net 3.000 TL ücret aldığını belirtmiştir. Emsal ücret araştırmasında İTO asgari ücretin %35 fazlası olarak, Türkiye Aşçılar Federasyonu net 1.900-2.100 TL arası ücret bildirmiştir. Davacı tanıkları, davacının aylık 3.000 TL ücret aldığını beyan etmişlerdir. Mahkemece davacının ücreti asgari ücretin %35 fazlası kabul edilerek işçilik alacakları hüküm altına alınmıştır. Tüm dosya kapsamındaki bilgi ve belgeler, davacının yaptığı işin niteliği, emsal ücret araştırması, tanık beyanları ve emsal dava dosyaları hep birlikte değerlendirildiğinde davacının aylık net 2.100,00 TL ücret aldığının kabulü dosya kapsamına daha uygun düşecektir. Hal böyle olunca Mahkemece davacının ücreti net 2.100,00 TL kabul edilerek buna göre işçilik alacakları hüküm altına alınması gerekli iken yazılı gerekçe ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 19.04.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.