Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/6650 E. 2017/6052 K. 27.03.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/6650
KARAR NO : 2017/6052
KARAR TARİHİ : 27.03.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız nedenle işverence sona erdirildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ve genel tatil ücret alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak taleplerin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre ve özellikle temyiz edenin sıfatına göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışmaya esas çalışma saatleri noktasında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma yapıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, Mahkemece davacının davalı iş yerinde ayın 3 haftası haftanın 4 günü 08.30-22.00 saatleri arasında 1,5 saat ara ile, haftada 1 gün 08.30-18.30 saatleri arası 1 saat ara dinlenme ile, cumartesi günleri 08.30-17.00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenme ile, ayın 1 haftasında ise haftanın 7 günü çalışıldığı ve haftanın 4 günü 08.30-22.00 saatleri arası 1,5 saat ara dinlenme ile, haftanın 2 günü 08.30-18.30 saatleri arası 1 saat ara dinlenme ile , cumartesi günü de 08.30-17.00 saatleri arası 1 saat ara dinlenme ile çalıştığı kabul edilerek ayda 3 hafta 19,5 saat, diğer 1 hafta ise 28,5 saat fazla mesai yaptığı tespit edilmiştir. Aynı gün davalı vekilinin temyizi üzerine temyiz incelemesinden geçen emsal nitelikteki Dairemizin 2017/6424 esas sayılı dosyasında ise tanık anlatımlarına göre davalı iş yerinde 6 gün çalışıldığı, pazartesi günleri 08.30-18.00 saatleri arasında 1 saat 15 dakika ara dinlenme ile, haftanın 4 günü 08.30-22.00 saatleri arasında 2 saat ara dinlenme ile, cumartesi günleri ise ayda 2 hafta 08.30-13.00 saatleri arası 15 dakika ara dinlenme, diğer 2 hafta ise 08.30-17.00 saatleri arası 1 saat 15 dakika ara dinlenme ile çalışıldığı kabul edilerek ayda 2 hafta 13,5 saat, diğer 2 hafta ise 16,5 saat fazla mesai yapıldığı kabul edilerek fazla mesai alacağı hüküm altına alınmış ve fazla mesai alacağı bozmaya konu edilmemiştir. Hal böyle olunca aynı dönem içerisinde aynı iş yerinde çalışan ve aynı işi yaptığı tespit edilen işçilerin farklı saatler aralıklarında çalışarak farklı saatlerde fazla mesai yaptıklarının kabulü hakkaniyete aykırı olacaktır. Bu durumda, davacının anılan emsal dosyada ki gibi ayda 2 hafta 13,5 saat, diğer 2 hafta ise 16,5 saat fazla çalışma yaptığının kabul edilmesi ve bu tespite göre hesaplanacak fazla mesai ücretinin hüküm altına alınması gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 27.03.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.