Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/6262 E. 2017/6014 K. 23.03.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/6262
KARAR NO : 2017/6014
KARAR TARİHİ : 23.03.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde kapıcı olarak çalıştığını, iş sözleşmesini hafta tatili ücretinin ödenmemesi üzerine haklı nedenle feshettiğini beyanla kıdem tazminatı, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarını talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtayca son yıllarda uygun bir indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma miktarına göre taktir edilmelidir. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Genel tatil ve hafta tatili alacakları bakımından da aynı ilke geçerlidir.
Somut olayda, davacının hafta tatili ve genel tatil ücreti alacakları tanık anlatımları ile ispatlandığı halde uygun bir indirim yapılmaması isabetli olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece karara esas teşkil eden bilirkişi raporunda davacının 11.913,51 TL kıdem tazminatı, 6.279,88 TL hafta tatili ve 2.147,40 TL genel tatil ücreti olmak üzere toplam 20.340,79 TL alacağı hesaplanmış, davalı tarafça yapılan 15.000,00TL ödeme hesaplanan alacaklardan mahsup edilmiş ve davacının net 10.238,68TL kıdem tazminatı alacağı olduğu tespit edilmiştir. Ödemenin mahsubunda bir isabetsizlik bulunmamakla birlikte mahsup işleminde hesap hatası yapıldığı anlaşılmış olup söz konusu hesap hatası giderilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.03.2017 tarihinde oy birliği ile karar verildi.