YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/5989
KARAR NO : 2017/4164
KARAR TARİHİ : 02.03.2017
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, fazla çalışma yapmasına rağmen karşılığının ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma ücret alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, davacı işçi, proje döneminde haftanın altı günü 08.00-21.00 saatleri arasında birbuçuk saat ara dinlenmesi ile çalıştığını, proje dönemi dışında ise hafta içi 08.00-17.00 saatleri arasında, hafta sonu ise ayda üç kez 08.00-20.00 saatleri arasında birbuçuk saat ara dinlenmesi ile çalıştığını beyan etmiştir. Davacı tanığı … proje öncesi dönemi dışında davacının 08.00-17.00 saatleri arasında, ay sonu ve yılbaşında ise 21.00’a kadar çalıştığını, proje dönemi olan ekim-mayıs ayları arasında 22.00 veya 23.00’a kadar çalıştığını belirtmiştir. Davacı tanığı … ise, davacının hafta içi 08.00 de işe başladığını 22.00 veya 23.00’a kadar çalıştığını, cumartesi günleri 09.00 veya 09.30 gibi işe geldiğini 20.30 veya 21.30’a kadar çalıştığını, ay sonu ve yılsonlarında daha yoğun çalıştığını beyan etmiştir. Davacı tarafın ve tanıkların beyanlarından Sap projesi dönemi ve süresi tespit edilememiştir. Kaldı ki, davacı tanığı … proje dönemindeki çalışma düzenine ilişkin beyanda bulunmamış olup tanık beyanları ile bilirkişi raporunda kabul edilen çalışma düzeni uyumlu değildir. Mahkeme tarafından, davacı tanıkları davetiye ile çağırılırak proje dönemi dışındaki sürede davacının çalışma düzeni ile proje döneminin süresi ve çalışma düzeni ayrıntılı sorulmalı, çalışma saatleri somutlaştırılmalı, toplanan tüm deliller yeniden değerlendirilerek sonucuna göre fazla çalışma ücret alacağı hesaplanmalıdır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alının temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.03.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.