Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/5793 E. 2017/5313 K. 14.03.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/5793
KARAR NO : 2017/5313
KARAR TARİHİ : 14.03.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin 20.08.2007 – 21.12.2011 tarihleri arasında davalı iş yerinde işçi statüsünde çalıştığını, bu sürede kendisine fazla mesai ve hafta tatil ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek fazla mesai ve hafta tatil ücretlerinin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının haftanın ilk günü ya da bir günü çalışmadığından hafta tatil alacağının bulunmadığını, fazla çalışma yapılmadığını, yapıldığında maaş bordrosuna yansıtılıp ödendiğini beyan ederek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir
Mahkemece bilirkişi raporundaki hesaplamalara göre alacakların kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Hafta tatili ücreti alacağı içinde aynı hususlar geçerlidir.
Somut olayda, davalı banka işyerinde bankacılık işlemleri yetkilisi olarak çalışan davacı işverenle yapılan sözleşmede çalışma saatlerinin 09.00-18.00 olarak belirlendiğini ancak hafta içi hergün en az 2 saat fazla mesai yaptığını iddia etmiş, delil olarak bilgisayar sistem kayıtlarına, işyeri giriş çıkış kayıtlarına dayanmıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tarafın dosyaya sunduğu İşyeri Açılış-Kapanış ve Fazla Mesai Formları değerlendirilmiş, neticesinde davacının haftalık 45 saati asan fazla çalışmalarının haftalık ortalama 1 saat olduğu tespit edilerek hesaplama yapılmıştır. Ancak hesap raporunda davacının günlük çalışma saat ve ara dinlenmelerinin hangi saatlerde ne kadar olduğunun dökümü yapılmadığından rapor denetime elverişli değildir. Mahkemece, davacının çalıştığı şubelerden çalıştığı dönemler itibariyle kullandığı bilgisayarların açılış kapanış saatlerini gösterir kayıtlar tespit edilmeli, gerektiğinde bilirkişiye yerinde inceleme yapma yetkisi de verilerek, işyeri giriş çıkış ile bilgisayar kayıtları, ve mesai formları birlikte değerlendirilmek suretiyle denetime elverişli olacak şekilde yeniden rapor alınmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir. Denetime elverişli olmayacak şekilde çalışma gün ve saatleri belirtilmeksizin düzenlenen rapora istinaden hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.