Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/5468 E. 2017/5627 K. 21.03.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/5468
KARAR NO : 2017/5627
KARAR TARİHİ : 21.03.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işveren yanında yönetici (genel koordinatör) olarak 05.03.2002-21.07.2010 tarihleri arasında çalıştığını, en son aldığı ücretin net 3.000,00 TL olduğunu, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davacının müdür olarak çalışmadığını, asgari ücret aldığını, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını, işçilik alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davalı işyerinde yönetici olarak çalışan davacı işçi, aylık net 3.000,00 TL ücret aldığını iddia etmiş; davalı işveren ise davacının asgari ücretle çalıştığını savunmuş; Mahkemece, davacının asgari ücretle çalıştığı kabul edilmiştir. Ancak davacının davalı işyerindeki pozisyonu, kıdemi, yaptığı iş dikkate alındığında asgari ücretle çalıştığının kabulü hayatın olağan akışına aykırıdır. Nitekim 15.10.2009 tarihli işveren kaşe ve imzası bulunan ilgili makama başlıklı yazıda da açıkça görüldüğü üzere davacının ücreti 2.000,00 TL olarak belirtilmiştir. Bu durumda söz konusu belge ile asgari ücretteki artış oranları dikkate alınarak davacının fesih tarihindeki ücreti belirlenerek dava konusu alacak taleplerinin bu ücret miktarı esas alınarak yeniden hesaplanması gerekmektedir.
Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.