Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/5459 E. 2017/8979 K. 18.04.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/5459
KARAR NO : 2017/8979
KARAR TARİHİ : 18.04.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankaya ait işyerinde operasyon yetkilisi olarak 22.03.2003-30.11.2012 tarihleri arasında çalıştığını, davacının görevi gereği her gün saat 08.30’da işyerine gelip saat 21.00 civarında işyerinden ayrıldığını, ayda 2 defa cumartesi günleri 10.00-16.00 saatleri arasında çalışan davacının cumartesi günleri de son 5 yılda toplam 120 kez çalışmasının bulunduğunu, çalıştığı süre boyunca 1 Ocak günü olan resmi tatillerde de 10.00-16.00 saatleri arasında çalışmasının devam ettiğini, fazla çalışma ve genel tatil çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma ücreti, cumartesi günü için hafta sonu tatil ücreti, (1 Ocak) resmi tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma, cumartesi çalışma ve 1 Ocak resmi tatil çalışma ücreti alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı işçi, davalıya ait işyerinde değişik şubelerde operasyon yetkilisi olarak çalışmıştır.
Mahkemece, davacının haftanın 5 günü 08.30-20.30 saatleri arasında 1,5 saatlik ara dinlenmesiyle günlük 10,5 saat haftalık ise 52,5 saat çalıştığı, iş sözleşmesinde fazla çalışmaların ücrete dahil olduğu yönünde düzenleme olmasından dolayı yıllık 270 saatlik fazla çalışma mahsup edilerek, davacının haftalık 2,5 saat fazla çalışmasının bulunduğu kabul edilmiş ve taraflar arasında düzenlenen hizmet sözleşmesinde hafta tatili ile ulusal bayram, genel tatil günleri çalışmalarının karşılığı ücretlerin ödenen ücrete dahil olduğu yönünde düzenleme bulunduğundan cumartesi ve 1 Ocak resmi tatil çalışmaları karşılığı ücret taleplerinin reddine karar verilmiş ise de; öncelikle hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarına karşılık ücretin, aylık ücrete dahil olduğuna ilişkin sözleşme hükümlerine Yargıtay uygulaması gereği itibar edilmemektedir. Bu halde, cumartesi ve 1 Ocak resmi tatil çalışmaları karşılığı ücret taleplerinin Mahkemece, aylık ücrete dahil olduğu şeklindeki gerekçeyle reddedilmesi hatalı olmuştur. Dosya kapsamında dinlenen tanıkların ancak kendi çalışma dönemlerindeki çalışma şekli ile ilgili bilgi sahibi olabilecekleri göz önüne alınarak davacı tanıklarının, davacı ile birlikte çalıştıkları süre, çalışma saatleri ve özellikle cumartesi ve 1 Ocak resmi tatil çalışmaları hakkında çelişkiye yer vermeyecek şekilde yeniden beyanları alınarak oluşacak sonuca göre fazla çalışma, cumartesi çalışma ve 1 Ocak resmi tatil çalışma ücreti alacak talepleri hakkında karar verilmelidir. Şayet cumartesi günü çalışma yapıldığının kabul edilmesi halinde ise cumartesi günü çalışmasının fazla çalışma hesabında değerlendirileceği dikkate alınmalıdır.
Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.