YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/5071
KARAR NO : 2017/9487
KARAR TARİHİ : 25.04.2017

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketlerde şoför olarak çalıştığını, hiçbir sebep bildirilmeden haksız olarak işten çıkartıldığını, kıdem ve ihbar tazminatı ile hafta sonu ve resmi tatil günleri ücreti, ücretli izin ve fazla çalışma ücreti alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekili, müvekkili şirketin Karayolları Genel Müdürlüğünün ihale usulü yol yapım işlerini yaptığını, mevsim şartları ve halin icabı bahar aylarında işe başlanıldığını ve kış aylarında sona erdiğini, bu nedenle işçilerin sürekli ve kesintisiz çalışmasını gerektirecek bir durumun söz konusu olmadığını, fazla çalışmanın söz konusu olmadığını, tüm işçilik alacaklarının eksiksiz ödendiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan şahitlerin anlatımlarına değer verilemez. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da fazla mesai konusunda göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Dosya içeriğine göre, davacının, davalı işyerinde şoför olarak çalıştığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda, karara esas teşkil eden bilirkişi raporunda, tanık beyanlarına dayanılarak, davacının haftada yirmibir saat fazla çalışma yaptığı saptanmış ise de, tanık beyanlarına, yapılan işin niteliğine, bölgenin özelliklerine ve tüm dosya kapsamına göre, davacının sabah 06:00 akşam 18:00 saatleri arasında çalıştığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Fazla çalışma alacağı bu kabule göre ve ara dinlenme süresi de düşülmek suretiyle yeniden hesaplandıktan sonra sonuca gidilmelidir. Yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetli olmamıştır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.