YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/39723
KARAR NO : 2017/16983
KARAR TARİHİ : 07.09.2017
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Davacı eldeki alacak davası ile; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca tazminat, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ve resmi tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, 22.05.2014 tarihli kararla, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin 22.05.2014 tarihli kararı, (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesinin 25.02.2016 tarihli ilamıyla, hafta tatili ücreti alacağı yönünden bozulmuştur. Diğer alacak talepleri hakkındaki hüküm kısmı ise, bozma sebebi bulunmadığından kesinleşmiştir.
Mahkemece, bozma sonrasında tesis edilen 13.04.2017 tarihli kararda, davacının 1.220,00 TL hafta tatili ücreti alacağının bulunduğu kabul edilerek hüküm altına alınmış; diğer alacak talepleri hakkında ise bozmadan önceki karar gibi hüküm sonucu tesis edilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. … halde, dosya içeriğine göre, bozma kararı kapsamında bulunan ve mahkemece hükmedilen hafta tatili ücreti alacağı miktarının (1.220,00 TL), karar tarihi itibari ile geçerli olan 2.270,00 TL’lik kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun’un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 427., 432. maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun’un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 427., 432. maddeleri uyarınca REDDİNE, nispi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07/09/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.