YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/39039
KARAR NO : 2017/19314
KARAR TARİHİ : 26.09.2017

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı, 09/08/2000-10/05/2012 tarihleri arasında davalı şirkette saha montaj teknisyeni olarak çalıştığını, iş akdini haklı nedenle feshettiğini beyanla bir kısım işçilik alacaklarını talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekilince temyizi üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi tarafından, diğer temyiz itirazlarını reddedilerek; Mahkemece dayanak alınan bilirkişi raporunda, davacının fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile ilgili olarak tanık anlatımlarına dayalı hesaplama yapıldığını, ancak 2000-2012 tarihleri arası dönem için ifadesi dikkate alınan davacı tanığı …’ın işyerinde 2007 yılından itibaren çalıştığı, dolayısı ile davacının yalnızca 2007 yılından itibaren çalışmaları hakkında bilgi sahibi olduğunun gözetilmesi gerektiği, tanık …’nin işe giriş tarihinden önceki dönem bakımından ise davalı tanıklarının beyanlarına göre hesaplama yapılması gerektiği, hükmedilen alacak tutarlarının net veya brüt olup olmadıklarının belirtilmediği, yasal faiz talep edilen alacak kalemleri için mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı üzerinden hüküm kurulmasının hatalı olduğu gerekçeleriyle, bozma kararı verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak, alınan ek rapor doğrultusunda kısmen kabul kararı verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davalı vekilinin mahkemenin ilk vermiş olduğu karara yönelik olarak, davacının ıslahına karşı süresinde zamanaşımı def’inde bulunmuş olmalarına karşın dikkate alınmadan hüküm kurulduğu gerekçesiyle temyiz itirazında bulunulduğu, ancak bu hususun bozma kapsamı dışında bırakıldığı anlaşılmaktadır. Davalı vekili bozma üzerine verilen karara karşı da aynı temyiz itirazını yinelemiştir. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 04.02.1959 tarihli ve 1957/13 esas, 1959/5 karar ile 09.05.1960 tarihli ve 1960/21 esas, 1960/9 karar sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtay tarafından maddi hata sonucu verilen bir karara Mahkemece uyulma kararı verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtayın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür. Anılan sebeple, davanın belirsiz alacak davası olarak açılmaması ve davalının ıslaha karşı süresi içinde zamanaşımı def’inde bulunmuş olması nedeniyle, mahkeme tarafından davalının zamanaşımı def’i dikkate alınarak, alacakların buna göre yeniden hesaplanması suretiyle hüküm kurulması gerekmektedir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.09.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.