YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/3769
KARAR NO : 2017/3569
KARAR TARİHİ : 23.02.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi(Müstemir Yetkili)
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin emeklik nedeniyle sona erdiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ve bir kısım işçilik alacağını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmişlerdir.
Gerekçe:
Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Kıdem tazminatının gününde ödenmemesi durumunda ödenmesi gereken faiz mevduata uygulanan en yüksek faizdir. Faiz başlangıcı fesih tarihi olmalıdır. Yaşlılık, malullük aylığı ya da toptan ödeme almak için işyerinden ayrılma halinde işçinin bağlı bulunduğu kurum ya da sandığa başvurduğunu belgelemesi şarttır. Bu halde faiz başlangıcı da anılan belgenin işverene verildiği tarihtir.
Dosya içeriğine göre; davacının emeklilik nedeni ile iş sözleşmesini feshettiği ancak kuruma başvurduğunu işverene belgelediğini ispatlayamadığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle kıdem tazminatına uygulanacak faiz başlangıç tarihinin fesih tarihi olarak belirlenmesi hatalıdır.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/8. maddesi uyarınca hükmün aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç: Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasında yer alan “Kıdem tazminatı yönünden brüt 15.954,00 TL nın fesih tarihi olan 11/12/2014 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek banka faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,-” rakam ve sözcüklerinin silinerek yerine “Kıdem tazminatı yönünden brüt 15.954,00 TL’nın dava tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek banka faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının talep halinde ilgililere iadesine, 23.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.