Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/35198 E. 2017/16307 K. 06.07.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/35198
KARAR NO : 2017/16307
KARAR TARİHİ : 06.07.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Davacı eldeki alacak davası ile; kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, 24.12.2015 tarihli kararla, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin 24.12.2015 tarihli kararı, Dairemizin 05.04.3016 tarihli ilamıyla, ücret ve hafta tatili alacağı yönünden bozulmuştur. Diğer alacak talepleri yönünden bir bozma sebebi yapılmadığından, hükmün bu kısmı kesinleşmiştir.
Mahkemece, bozma sonrasında davacının 1.244,44 TL hafta tatili alacağının bulunduğu kabul edilmiş, ücret alacağı talebi ise reddedilmiştir; diğer alacak talepleri hakkında ise bozmadan önceki karar gibi hüküm sonucu tesis edilmiştir. Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre,
Davalılar temyizi yönünden; bozma kararı kapsamında bulunan hafta tatili alacağı alacağı bakımından hüküm altına alınan toplam miktarın karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 2.190,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalılar vekilllerinin temyiz istemlerinin, 6100 sayılı Kanun’un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 427, 432 maddeleri uyarınca ayrı ayrı reddine karar verilmesi gerekmiştir.
Davacı temyizi yönünden, bozma kararı kapsamında bulunan hafta tatili alacağı alacağı bakımından hafta tatilinin reddedilen kısmı ile reddedilen ücret alacağı miktarının toplamı 1.094,00 TL lik miktarın karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 2.190,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davacı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun’un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten, davacı ve davalılar vekillerinin, temyiz istemlerinin 6100 sayılı Kanun’un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 427, 432 maddeleri uyarınca ayrı ayrı REDDİNE, peşin temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 06.07.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.