Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/33519 E. 2017/16597 K. 06.07.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/33519
KARAR NO : 2017/16597
KARAR TARİHİ : 06.07.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya devredilen … Belediyesi işyerinde 05.05.1985-15.05.1992 tarihleri arasında operatör olarak eski TL ile 300.000,000 TL (Üç yüz milyon lira) ücretle çalıştığını ve iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile izin, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, husumet itirazında bulunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, devrolan … Belediyesinin iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı tarafından temyizi üzerine Dairemizce sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek, davacının ücretinin dönemin asgari ücreti olduğu kabul edilerek sonuca gidilmesi ve ihbar tazminatı ile izin alacaklarının reddi gerektiği, ayrıca fazla çalışma alacağının da haftada on sekiz saat üzerinden hesaplanıp hüküm altına alınması gerektiği gerekçeleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan mahkemece; davacının ihbar tazminatı ile izin alacağı talepleri reddedilmiş, diğer talepler yönünden aldırılan bilirkişi raporuna itibarla davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı ve dava konusu alacakların hesaplanması konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacının dönemin asgari ücreti ile çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılması gerektiği gerekçesiyle yapılan bozma üzerine aldırılan bilirkişi raporunda; fesih tarihindeki asgari ücretin 801,000 TL olduğu kabul edilmiş ve bu tutar günümüz parası ile 801,00 TL kabul edilerek dava konusu alacaklar hesaplanmıştır. Fesih tarihinde tedavülde olan para cinsine göre üç sıfır atılmak sureti ile günümüzde tedavülde olan TL cinsine çevirme yapılarak sonuca gidilmesi isabetli olmamıştır. Davacının dönemin asgari ücreti ile çalıştığı sabit olup, hüküm altına alınan alacaklar fesih tarihinde tedavülde olan paraya göre asgari ücret olan 801,000 TL üzerinden hesaplanmalı, ardından hesaplanan tutardan altı sıfır atılmak sureti ile bulunacak miktarlar hüküm altına alınmalıdır. Bu yön gözetilmeden yanılgılı tespit ve hesaplama içeren bilirkişi raporuna itibarla karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.