Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/31032 E. 2017/8495 K. 13.04.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/31032
KARAR NO : 2017/8495
KARAR TARİHİ : 13.04.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, … Bakanlığına bağlı Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesinde ihale ile veri hazırlama ve tıbbi kayıt hizmetlerini yüklenen … Tem Tahh. İnş. Ltd. Şti. ile başlayan toplu iş sözleşmesi düzenin mevcut olduğunu, müvekkilinin sendika üyesi olduğunu sendika ile Makromet Ltd. Şti. arasında 01.01.2013 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere 24 ay süreli toplu iş sözleşmesinin karara bağlandığını, … Bakanlığına ve davacının çalıştığı hastaneye toplu iş sözleşmesinin uygulanması için yazı gönderildiğini, davacıya ücret zammı farkları ile diğer sosyal ve yardımların ödenmediğini beyanla 01.02.2014 tarihinden dava tarihindeki döneme ilişkin toplu iş sözleşmesinden kaynaklı bir takım işçilik alacaklarının davalıdan alınarak müvekkiline ödenmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davacının … Bakanlığı ile herhangi bir bağının bulunmadığı, husumet itirazında bulunduklarını, zamanaşımı ve hak düşürücü sürelerin geçtiğini, toplu iş sözleşmesi hükümlerinin uygulanması açısından Bakanlığının bir yükümlülüğünün bulunmadığını, faiz miktarına itiraz ettiklerini beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanunu’nun 6. maddesinde, “Her ne sebeple olursa olsun sona eren toplu iş sözleşmesinin hizmet akdine ilişkin hükümleri yenisi yürürlüğe girinceye kadar hizmet akdi hükmü olarak devam eder” şeklinde kurala yer verilmiştir. İşyerinde uygulanan toplu iş sözleşmesi 31.12.2014 tarihinde sona ermiş ve yenisi yapılmamıştır. Bu durumda anılan toplu iş sözleşmesinin ücret ve ikramiye ödenmesini öngören hükümleri, 31.12.2014 tarihinden sonrasında da iş sözleşmesi hükmü olarak geçerliliğini sürdürür. Süresi sona eren toplu iş sözleşmesinde ücret ve ikramiyelerin ödeneceği günü belirleyen hükümler de uygulanmaya devam eder. Başka bir anlatımla Borçlar Kanun’un 101. maddesi uyarınca işverenin ayrıca temerrüde düşürülmesi gerekmez. Kararlaştırılan gün ödenmeyen ücret ve ikramiye açısından faiz hakkı doğar. Mahkemece ücret ile ikramiye alacakları için ödenmesi gereken tarihlerden itibaren kademeli olarak faize karar verilmesi de yerinde olmuştur. Ödeme günü belirlenmeyen alacaklar yönünden dava ve ıslah tarihinden itibaren faize karar verilmesi gerekmektedir.
2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanun’un 61. maddesinde, “Toplu iş sözleşmesine dayanan eda davalarında ifaya mahkum edilen taraf, temerrüt tarihinden itibaren, bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizi üzerinden temerrüt faizi ödemeye de mahkum edilir” şeklinde kurala yer verilerek uygulanması gereken faiz türü belirtilmiştir. Toplu iş sözleşmesinin süresinin sona ermesinin ardından iş sözleşmesi hükmü olarak devam eden kurallar gereği ödenen ücret ve ikramiye bakımından 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanun’un 61. maddesinde öngörülen faizin uygulanması doğru değildir. Toplu iş sözleşmesinin süresinin sona erdiği 31.12.2014 tarihi sonrası için davaya konu alacakları iş sözleşmesinden doğmakla, anılan tarihten sonra doğan alacaklar bakımından mevduata uygulanan en yüksek faizin uygulanmasına karar verilmelidir. Bu husus gözetilmeksizin hüküm tesisi hatalı olup bozma sebebidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, 13.04.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.