Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/30190 E. 2020/7382 K. 22.06.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/30190
KARAR NO : 2020/7382
KARAR TARİHİ : 22.06.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile davacıya ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, dosya kapsamına ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davalı işyerinde montaj elemanı olarak çalışan davacı işçi, aylık net 1.750,00 TL ücret aldığını iddia ederken, davalı yanca davacının asgari ücret karşılığı çalıştığı savunulmuştur. Dinlenen davacı tanıklarından biri davacının aylık net ücretinin 1.700,00TL – 2.000,00 TL arasında olduğunu tahmin ettiğini, diğeri ise davacının aylık ücretinin 1.700,00 TL– 1.800,00 TL arasında olabileceğini, asgari ücret kısmının davacının banka hesabına yatırıldığını, kalan kısmının ise elden ödendiğini beyan etmiştir. Davalı tanık dinletmemiş, dosyaya ücret bordroları ve iş sözleşmesi sunulmamıştır. Mahkemece yapılan emsal ücret araştırması kapsamında Ege Bölgesi Sanayi Odasından gelen cevabi yazıda, davacının aylık ücretinin 2012 yılında net 1.100,00 TL, 2013 yılında net 1.220,00 TL, 2014 yılında net 1.350,00 TL olabileceği bildirilmiştir. Hizmet döküm cetvelinde davacının son günlük prime esas kazancının brüt 39,63 TL olduğu görülmektedir. Mahkemece alınan bilirkişi raporu doğrultusunda, davacının aylık ücret miktarı iddia gibi aylık net 1.750,00 TL (brüt 2.453,01 TL) olarak kabul edilmiş, gerekçede dosyadaki delillere ve özellikle davacı tanık beyanlarına dayanıldığı ifade edilmiştir. Ancak varılan sonuç dosya içeriği ile örtüşmemektedir. Zira, davacı tanıklarının bu konudaki beyanlarının varsayıma dayalı olduğu görülmektedir. Diğer taraftan yapılan emsal ücret araştırmasının ise yetersiz olduğu anlaşılmaktadır. Bu itibarla, taraflar arasındaki, aylık ücret miktarına yönelik uyuşmazlığın çözümünde, davacının meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek ilgili meslek odalarından ve diğer kuruluşlardan yapılacak emsal ücret araştırması ile Türkiye İstatistik Kurumu’nun resmi internet sitesindeki “kazanç bilgisi sorgulama” kısmındaki bilgiler dikkate alınarak araştırma yapılmalı ve dosya kapsamındaki tüm deliller bir arada değerlendirilerek, aylık ücret miktarı noktasındaki uyuşmazlık çözümlenerek söz konusu alacaklar değerlendirilmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3- Taraflar arasında davacının ücret alacağının bulunup bulunmadığı konusunda da uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, dava dilekçesinde 2014 yılı Ocak, Şubat, Mart, Nisan ve Mayıs aylarına ilişkin ücret alacaklarının davacıya ödenmediği ileri sürülmüştür. Dosya içeriğinden, davacının banka hesabına 21.02.2014 tarihinde “birikmiş ve maaş” açıklaması ile 3.000,00 TL yatırıldığı anlaşılmaktadır. Davalı yanca, davacının asgari ücret karşılığı çalışması nedeni ile 2014 yılı Ocak, Şubat, Mart ve Nisan ayı ücretlerinin toplu olarak yatırıldığı savunulmuş, 2014 yılı Nisan ayında 3.000,00 TL ödeme yapıldığı belirtilmiştir. Ancak davacıya ait banka hesap ekstresine göre, 2014 yılı Nisan ayında bu şekilde bir ödeme tespit edilememektedir. Bu nedenle davalı savunmasına itibar edilmemesi yerinde ise de, mahkemece davacının banka hesabına 21.02.2014 tarihinde “birikmiş ve maaş” açıklaması ile yatırılan 3.000,00 TL tutarındaki ödemenin dikkate alınmaması isabetsiz olmuştur. Anılan tutarın hangi ay veya aylara ait ücret ödemesi olduğu veya hangi alacağa istinaden yapıldığı davacı işçiden sorularak netleştirilmeli, sonucuna göre gerekirse mahsup işlemi yapılarak ücret alacağı konusunda karar verilmelidir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.06.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.