Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/29936 E. 2020/6886 K. 16.06.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/29936
KARAR NO : 2020/6886
KARAR TARİHİ : 16.06.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 01.01.2002 – 08.01.2015 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde satış ve pazarlama, muhasebe, fatura, banka ve nakliye işlerinden sorumlu eleman olarak olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini, haftada altı gün 08.00 – 20.00 saatleri arasında çalışmasına rağmen fazla çalışma ücretinin ödenmediğini, dini bayramlarda dışındaki tüm resmi tatillerde çalıştığını ileri sürerek kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının başka bir işyerinde çalışacağını söyleyerek işten ayrılması nedeniyle kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin haksız olduğunu, davalı işyerinde 08:00-17:00 saatleri arasında çalışma yapıldığını, ayrıca 12:00- 13:30 saatleri arasında yemek molası verilip sabah ve öğleden soma 15’er dakika olmak üzere toplam 30 dakika ara dinlenme süresi bulunduğunu, talep edilen işçilik alacaklarının zamanaşımına uğradığını beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücretine hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta davacı tanıklarının anlatımlarına göre hesaplanan fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti hüküm altına alınmıştır. Davalı taraf ise davacı tanıklarının işveren aleyhine benzer taleplerle dava açtığını, husumetli tanık anlatımlarının hükme esas alınamayacağını savunmuştur. Dosya kapsamından, davacı tanıklarından sadece ikisinin davacının akrabası olduğu ve davacı ile aynı işyerinde çalışmadığı, son tanık …’ın ise aynı işyerinde birlikte çalıştığı anlaşılmaktadır. Ancak davalı işveren, bu tanığın işveren aleyhine İskenderun 2. İş Mahkemesi’nin 2015/322 esasına kayıtlı olarak dava açtığını bildirmiştir. Davacı ile aynı işyerinde çalışmayan tanıkların davacının çalışma düzenini bilmesi beklenemez. Bu tanıkların anlatımı ile sonuca gidilemeyeceği gibi, salt husumetli tanık anlatımına göre de fazla çalışma iddiasının ispatı mümkün değildir. Hal böyle olunca, öncelikle mahkemece davacı ile aynı işyerinde çalışan davacı tanığı …’ın işveren ile husumetli olup olmadığı konusunda araştırma yapılmalı, tanığın husumetli olduğunun anlaşılması halinde ise, salt bu tanığın anlatımına göre sonuca gidilemeyeceği, tanığın beyanlarına ihtiyatla yaklaşılması gerektiği göz önünde bulundurulmalıdır. Davacı tanıklarının anlatımına göre iddianın ispatı mümkün görülemediği takdirde, davalı tanıklarının anlatımına göre davacının fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışma iddiasını ispat edip edemediği belirlenmeli, bu araştırmanın sonucuna göre dosya kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirilerek fazla çalışma ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti talepleri ile ilgili bir karar verilmelidir. Mahkemece yazılı gerekçe ile hüküm kurulması hatalı olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.06.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.