YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/29845
KARAR NO : 2020/6741
KARAR TARİHİ : 15.06.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı-karşı davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı-Karşı Davalı İsteminin Özeti:
Davacı- karşı davalı vekili, müvekkilinin fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili çalışmalarının karşılığının ödenmediğini ileri sürerek tahsilini talep etmiştir.
Davalı- Karşı Davacı Cevabının Özeti:
Davalı-karşı davacı vekili; davacının 07/07/2011 tarihinde işe başladığını ve 05/01/2013 tarihinde istifa ederek işten ayrıldığını, akabinde 05/05/2013 tarihinde tekrar işe girdiğini ve bu çalışmasını kendi isteği ile işten ayrıldığı 2014 yılının 8. Ayına kadar devam ettirdiğini, kendi isteği ile ayrıldığı için her hangi bir alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini; karşı dava açarak davacının …’siz geçiş yapması nedeniyle müvekkilini 1.600 Euro zarara soktuğunu, bu zararın tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davacı- karşı davalının davasının kısmen kabulüne, davalı-karşı davalının davasının reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davacı-karşı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; temyiz edenin sıfatına ve temyiz nedenlerine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Somut olayda her ne kadar mahkemece davacının 1 yıldan az çalışması bulunduğu gerekçesi ile kıdem tazminatının reddine karar verilmiş ise de; davacının kurum kayıtları uyarınca 07.07.2013-05.01.2013 ardından 05.05.2013-17.07.2014 ve 02.08.2014-13.08.2014 tarihleri arası çalışmaları bulunmaktadır. Davacının ilk dönem çalışması istifa ile ikinci dönem çalışması ise kıdem ve ihbar tazminatı ödenerek son bulduğu anlaşılmaktadır. O halde davacının kıdem tazminatına hak kazanacak şekilde iş sözleşmesinin sona erdiği 05.05.2013-17.07.2014 ile 02.08.2014- 13.08.2014 tarihleri arası çalıştığı son iki dönem çalışması üzerinden hizmet süresinin tespiti ve kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı konusunun sonucuna göre değerlendirilmesi gerektiğinden kararın bozulması gerekmiştir
3-Somut uyuşmazlıkta; davacı vekili dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak kısmi dava ile 1.000,00 TL kıdem tazminatı, 500,00 TL izin ücret alacağı, 500,00 TL asgari ücret alacağı, 500,00 TL sefer prim alacağı 500,00 TL ulusal bayram genel tatil ücret alacağı talep etmiştir. Mahkemece, 21.03.2016 tarihli bilirkişi raporu doğrultusunda davacı tarafından ıslah edilmediği için taleple bağlı kalınarak dava dilekçesindeki 500 prim, 500 izin, 500 ulusal bayram genel tatil alacağının kabulüne karar verildiği görülmektedir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine reddedilen alacaklar tek tek belirtilmek yerine fazlaya ilişkin istemin reddi cümlesi infazda tereddüt yaratır mahiyette olduğundan doğru bulunmamıştır.
Belirtilen hususlar gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.