YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/29706
KARAR NO : 2020/7254
KARAR TARİHİ : 22.06.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı tarafından davaya cevap verilmemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-4857 sayılı İş Kanununda 32. maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.
Ücret kural olarak dönemsel (periyodik) bir ödemedir. Kanunun kabul ettiği sınırlar içinde tarafların sözleşme ile tespit ettiği belirli ve sabit aralıklı zaman dilimlerine; dönemlere uyularak ödenmelidir. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 32. maddesinde bu süre en çok bir ay olarak belirtilmiştir.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta pirimi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda tanık beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut olayda; dava dilekçesinde aşçı olarak çalışan davacının ücretinin net 1.200,00 TL olduğu iddia edilmiştir. Davalı tarafından davaya cevap verilmemiş, yargılama sırasında verilen beyan dilekçesi ile davacının asgari ücret aldığı savunulmuştur. Mahkemece beyanlarına başvurulan davacı tanıkları davacının 1.200,00 TL ücret ile çalıştığını beyan etmişler ise de tanıkların davalı ile husumetli oldukları anlaşılmakla beyanlarına itibar edilmemesi gerekmektedir. Davalı tanıkları ise davacının ücretini bilmediklerini beyan etmişlerdir. Mahkemece emsal ücret araştırması yapılarak … Esnaf ve Sanatkarlar Odaları Birliği Başkanlığı’na müzekkere yazılmış, aşçı olarak çalışan bir işçinin alabileceği emsal ücretin kayıtlarından araştırılarak bildirilmesi istenmiştir. Cevabi yazıda aşçı olarak çalışan işçinin alabileceği ortalama aylık ücretin 2.000-TL olarak tespit edildiği belirtilmiştir. Mahkemece davacının net 1.200,00 TL brüt 1.675,97 TL ücret aldığı kabul edilmiştir.
Ne var ki; mahkemece yapılan emsal ücret araştırması yeterli olmamıştır. Mahkemece yapılacak iş, işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek, davalı işyerinde ya da başka işyerlerinde emsal işçilere ödenen ücretler ilgili meslek odalarından araştırılması, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceğinin sorulması, Türkiye İstatistik Kurumu’nun resmi internet sitesindeki “kazanç bilgisi sorgulama” kısmındaki bilgilerle belirlenmesi ve toplanacak bütün deliller değerlendirilerek ve temyiz edenin sıfatına göre kazanılmış hak ilkesi de dikkate alınarak davacının gerçek ücretinin belirlenmesidir. Eksik inceleme ve araştırmayla karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.06.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.