YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/29641
KARAR NO : 2020/6436
KARAR TARİHİ : 11.06.2020
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete ait işyerinde 09.06.2009 tarihinden 13.07.2013 tarihine kadar aralıksız olarak çalıştığını, müvekkilinin bu tarihte işçilik alcaklarının ödenmemesi, primlerin asgari ücret üzerinden yatırılması nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini, müvekkilinin günde ortalama 12 saat mesai yaptığını, bu şekilde yaptıkları fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, yıllık izin kullandırılmadığını, yıllık izin ücretlerinin de ödenmediğini, ulusal ve dini bayramlarda çalışma ücretlerinin de ödenmediğini, davacının aylık net 1.300,00 TL ücretle çalıştığını ancak primlerin asgari ücret üzerinden yatırıldığını belirtmiş, fazlaya dair haklarını saklı tutarak kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş yerinden kendi isteği ile ve haklı bir neden olmaksızın ayrıldığını, bu sebeple devamsızlık tutanağı tutulduğunu ve iş akdinin işçinin devamsızlığı nedeni ile haklı olarak feshedildiğini, alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Genel tatil alacakları bakımından da aynı ilkeler geçerlidir.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, salt yapılan işin niteliği gereği davacıyla görgüye dayalı çalışmaları olmayan husumetli davacı tanıklarının beyanları esas alınarak fazla mesai ücreti ile genel tatil ücreti alacakları hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, davacı tanıklarının da davalı aleyhine dava açtıkları anlaşıldığından başka delillerle desteklenmeden tek başına husumetli tanık anlatımına itibar edilmesi de mümkün değildir. Açıklanan nedenler ile davacının fazla çalışma ücreti ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları taleplerinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.