YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/28415
KARAR NO : 2020/4004
KARAR TARİHİ : 03.03.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı Bankanın İskenderun Şubesinde 1986 ve 2014 yılları arasında aralıksız olarak çalışıp emeklilik nedeni ile iş akdinin sonlandığını, hizmeti süresince sabah 08:00 akşam 20:00 saatleri arasında çalıştığını ayrıca nöbetçi olduğu zamanlarda ilave çalışmalar yaptığını ileri sürerek, fazla çalışma ücret alacağına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı def’inde bulunmuş, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma hesap yöntemi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
İş Kanununa İlişkin Fazla Çalışma ve Fazla Sürelerle Çalışma Yönetmeliğinin 5/2 maddesinde “Çalışma sürelerinin hesabında yarım saatten az olan süreler yarım saat, yarım saati aşan süreler ise bir saat sayılacağı düzenlenmiştir.” Fazla çalışma süresi haftalık olarak hesaplanır. Bu nedenle haftalık toplam çalışma süresi hesaplandıktan sonra artan kısım, yarım saatin altında ise yarım saate, yarım saati aşıyor ise bir saate yuvarlanır.
Somut uyuşmazlıkta; davalı tarafça dosyaya davacının 04.01.2010 tarihinden itibaren olmak üzere işe giriş çıkış saatleri kayıtları sunulmuş olmakla, hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda bu kayıtlara dayalı olarak günlük giriş çıkış saatlerinden ara dinlenmeler çıkartılarak 40 saatin üzerindeki çalışma süreleri fazla sürelerle çalışma süresi, 45 saatin üzerindeki çalışma süreleri ise fazla çalışma süresi olarak belirlenip hesaplama yapılmıştır. Ne var ki; bilirkişi, Fazla Sürelerle Çalışma Yönetmeliğinin 2. maddesine atıf yaparak, yarım saatten az olan sürelerin yarım saate, yarım saati aşan sürelerin ise bir saate tamamlanacağı düzenlemesi gereğince işlem yaptığını belirterek, hesaplamada her bir gün için yuvarlama metodunu uygulamış ise de, bu metod yanlış bulunmaktadır.Zira,günlük çalışma süreleri ayrı ayrı yuvarlandıktan sonra yuvarlanan rakamlar toplanarak sonuca gidilemez. Haftalık toplam çalışma süresi hesaplandıktan sonra, artan kısım yarım saatin altında ise yarım saate, yarım saati aşıyor ise bir saate yuvarlanır. Buna göre, hatalı bilirkişi raporuna dayalı karar isabetsiz bulunup, yeniden yukarıda belirtili şekilde hesaplama yapılarak sonuca gidilmesi için karar bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.