Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/28127 E. 2020/4055 K. 03.03.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/28127
KARAR NO : 2020/4055
KARAR TARİHİ : 03.03.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 18/01/2007-27/10/2014 tarihleri arasında montaj işçisi olarak çalıştığı, iş akdinin haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiği, işyeri yetkilisi …tarafından hakaret edilerek iş akdinin sona erdirildiği, işten çıkışta 8.000,00 TL ve son ücretinin elden ödendiği, okuma yazma bilmeyen davacıya bir takım belgeler imzalatıldığı, fazla çalışma ve genel tatil çalışması yaptığı, son yılın izin ücretinin ödenmediği iddiası ile kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalının Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının ihbar tazminatına hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta;Davacı, iş akdinin işverence haksız ve bildirimsiz şekilde feshedildiğini iddia etmiş, davalı ise davacının kendi isteği ile istifa ederek işten ayrıldığını savunmuştur. Davalı tarafından sunulan istifa dilekçesinde davacının 17/10/2014 tarihinde istifa etmek suretiyle işten ayrıldığı belirtilmiş ise de, işverence bu tarihte ve bu sebeple çıkış yapılmayıp, davacının 27/10/2014 tarihine kadar çalıştırıldığı ve 2014/Ekim bordrosunda davacı lehine 27 günlük ücret tahakkuk ettirilerek ödendiği görülmüştür.
Dosya kapsamına göre davacının iş akdinin işverence haksız feshedildiğine ilişkin gerekçe ile kıdem tazminatı alacağının hüküm altına alınması isabetlidir. Aynı gerekçe ile ihbar tazminatı alacağı da hüküm altına alınması gerekir iken, bu gerekçe ile çelişen ve dosya kapsamı ile uyuşmayacak şekilde iş akdini haklı nedenle de olsa fesheden tarafın ihbar tazminatı talep edemeyeceği gerekçesi ile ihbar tazminatı talebinin reddine karar verilmesi doğru değildir.
3-Davacının iş akdi 27/10/2014 tarihinde feshedilmiştir. Kıdem tazminatına akdin feshi tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekir iken 07/07/2014 tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalıdır.
Mahkemece belirtilen hususlar gözetilmeden verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 03/03/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.