Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/27315 E. 2020/2719 K. 17.02.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/27315
KARAR NO : 2020/2719
KARAR TARİHİ : 17.02.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Rektörlüğü vekili ile ihbar olunanlardan Ats Yemekçilik-… vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

İhbar Olunanlardan Ats Yemekçilik-… Temyizi Yönünden;
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 61-64. maddelerine göre dava ihbar olunan gerçek ve tüzel kişi, davada taraf sıfatını kazanamaz. Bir davada hüküm, davanın tarafları arasında kurulur. Bu nedenle hükmü temyiz etme hakkı davada taraf olan kişilere aittir. Kural olarak kendisine dava ihbar olunan davaya katılmadıkça (müdahil olmadıkça) Mahkemece verilen kararı temyiz etme hakkı yoktur. Ancak, Mahkemece usul ve yasaya aykırı olarak taraf sıfatını almayan dava ihbar olunan kişi hakkında hüküm kurulmuşsa, ihbar olunan hükmün kendisiyle ilgili bölümünü temyiz edebilir.
Somut olayda, ihbar olunan hakkında temyize konu kararda bir hüküm kurulmadığı anlaşılmakla, ihbar olunanın kararı temyiz hakkı bulunmadığından temyiz isteminin, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. ve 432. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,
Davalılardan Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Rektörlüğü Temyizi Yönünden;
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-2547 sayılı Kanun’un 56/a-b. maddesi delaletiyle 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j. maddesi uyarınca davalı Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Rektörlüğü harçtan muaf olduğu halde davalı lehine harca hükmedilmiş olması hatalıdır. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzelterek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasındaki “Peşin ve ıslah harçlarının mahsubu ile eksik 833,33 TL. nispi karar ve ilam harcının, davalılardan tahsiline” bendinin çıkarılarak yerine;
“Harçlar Kanunu gereğince karar tarihi itibariyle alınması gereken harçtan peşin ve ıslah harçlarının mahsubu ile bakiye 833,33 TL nispi karar ve ilam harcının Harçlar Kanunu 13/j maddesi uyarınca davalı Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Rektörlüğü harçtan muaf olduğundan diğer davalı şirketten alınarak hazineye irat kaydına,” ibaresinin eklenmesine, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.02.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.