YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/27208
KARAR NO : 2020/2584
KARAR TARİHİ : 13.02.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı işverene ait işyerinde, 02.04.2005 – 20.03.2007 tarihleri arasında kesintisiz şekilde çalıştığını, ücretlerinin düzenli ödenmediğini, fazla mesai ve genel tatil çalışması ücretlerinin de ödenmediğini, davalının iş akdini ödeme güçlüğü çektiğinden bahisle önelsiz olarak feshettiğini, ancak alacaklarını ödeyeceği vaadi ile tekrar işe başlatıldığını ve 01.06.2009 – 30.12.2014 tarihleri arasında ikinci dönem çalışmasının da aralıksız devam ettiğini, davacıya 01.06.2009 – 30.05.2014 dönemi için 5.314,30 TL tutarında kıdem tazminatı ödendiğini, kısmi ödeme yapıldığı halde 01.06.2009 – 30.05.2014 dönemi için ibraname imzalatıldığını, ibranamenin yasanın aradığı şartları taşımıyor olması sebebi ile geçersiz olduğunu, davacıya aynı gün 09.06.2014 – 30.12.2014 dönemi çalışmaları ile ilgili olarak da tüm alacakların ödendiğine dair belge imzalatıldığını belirterek çalıştığı dönemlere ilişkin kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve diğer işçilik alacaklarına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere, tüm dosya kapsamı, bilirkişi raporu ve tanık beyanlarına göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Davacı işçinin fazla mesai alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı, haftada 6 gün 08.30 – 20.00 saatleri arasında çalıştığını, çalışmasına genel tatillerde de devam ettiğini iddia etmiş, davacı tanığı …, davacı ile çalıştığı dönemde çalışma saatlerinin 08.00 – 20.00 arası olduğunu, yemek molası olmadığını, diğer davacı tanığı 08.30 – 19.00 – 20.00 saatleri arasında çalıştıklarını, mesainin bazen 21.00, 22.00 saatlerine kadar uzadığını, davalı tanığı …’da çalışma saatlerinin 08.30-18.00 arası olduğunu, 1 saat yemek molası olduğunu beyan etmişlerdir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davalı tarafın zamanaşımı itirazıda dikkate alınarak, hafta içi 08.30-19.00, cumartesi günleri 08.30 – 16.00 saatleri arasında çalışarak haftada 9 saat fazla mesai yaptığının kabulü ile fazla çalışma alacağı hesaplanmıştır.
Fazla mesai alacağını ispat yükü davacının üzerinde olup dinlenen davacı tanıkları davacı ile birlikte tüm dönem çalışmamıştır. Mahkemece yapılacak iş; davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalıştıkları dönem için davalının usuli muktesap hakları da gözetilmek suretiyle davacı tanık beyanları esas alınarak diğer dönemler içinde davalı tanığının beyanı esas alınarak fazla çalışma alacağının hesaplanmasından ibarettir. Yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.