YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/27046
KARAR NO : 2020/1723
KARAR TARİHİ : 05.02.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan davalı tarafından feshedildiğini belirterek, kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshi ve buna bağlı olarak davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; davacı, iş sözleşmesinn haklı bir neden olmadan işveren tarafından feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı talebinde bulunmuştur. Davalı ise, davacının mesai saatlerinde izin almaksızın işyerini terk ettiğini, bu konuda davacının gerek sözlü gerekse 08.10.2014-24.10.2014 ve 06.03.2015 tarihli ihtarnamelerle de yazılı olmak üzere uyarıldığını, davacının izinsiz olarak işyerini terk etmeyi alışkanlık haline getirdiğini, diğer çalışanlara kötü örnek olduğunu, son olarak 06.03.2015 tarihli yazı ile savunmasının istenildiğini, davacının savunma vermekten imtina ettiğini, bunun üzerine iş sözleşmesinin davalı şirket tarafından feshedildiğini savunmuştur. Mahkemece, davalı işveren tarafından düzenlenen 08.10.2014-24.10.2014 ve 06.03.2015 tarihli ihtarnamelerden davacının görev yerini izin almadan terk ettiği, verilen görevleri yerine getirmediği ve davacının uyarıldığı tespitiyle davacının 4587 sayılı İş Kanunun 25/II-h maddesi uyarınca yapmakla ödevli bulunduğu görevleri kendisine hatırlatıldığı halde yapmamakta ısrar ettiği bu nedenle iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiği tespitiyle kıdem ve ihbar tazminatının reddine karar verilmiştir. Mahkeme gerekçesinde belirtilen 08.10.2014 ve 24.10.2014 tarihli tutanaklar eski tarihli olup fesih gerekçesi olarak dikkate alınması hatalıdır. Feshe konu edilen 06.03.2015 tarihli ihtarname başlıklı belgede ise özetle; davacının 06.03.2015 tarihinde mesai saatleri içerisinde bilgi vermeden görev yerini terk ettiği ve 20 dakika boyunca görev yerine gelmediğinin tespit edildiği, bu durumun tekrarlanması halinde iş sözleşmesinin 4857 Sayılı İş Kanunu madde 25/2-h uyarınca feshedileceği ihtar olarak bildirilmiştir. Davacının iş sözleşmesi bu ihtarnameden sonra 09.03.2015 tarihinde feshedilmiştir. Dosya kapsamından, son ihtarnameden sonra davacının ihtarnamede bahsedilen davranışını tekrarladığına dair bilgi ve belge bulunmamasına rağmen davacının iş sözleşmesinin haklı bir neden olmadan feshedildiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatının kabulü gerekirken hatalı değerlendirmeyle reddine karar verilmesi bozma nedenidir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.