YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/26138
KARAR NO : 2019/15815
KARAR TARİHİ : 11.09.2019
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, alacakların zamanaşımına uğradığını ve davacının taleplerinin yersiz olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Önceki bozma ilamı içeriğinde, “Somut olayda, davacı itfaiye eridir ve çalışma sisteminin önceleri 12 saat çalışıp 24 saat dinlenme, daha sonra ise 24 saat çalışıp 24 saat dinlenme şeklinde olduğu tanıklarca beyan edilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, normal haftalık 45 saatlik çalışma düzenine göre hesaplama yaparak rapor düzenlenmiştir. Raporda, davacının çalışmasının gece saatlerine denk geldiği dönemler yönünden, gece çalışmaları dikkate alınarak hesaplama yapılması gereği gözden kaçırılmış olup, rapor bu haliyle hükme esas almaya yeterli değildir.
Yapılacak iş, davacının itfaiye eri olarak çalıştığı dönemdeki nöbet çizelgelerini getirtip, 12 saat çalışılan dönemde gece çalışmalarından 7,5 saati aşan kısımları; 24 saat çalıştığı dönem için ise, HGK kararı gözönünde bulundurularak çalışma süresinin fiilen 14 saat olduğu kabul edilip, bunun gece çalışması nedeniyle 7,5 saati aşan 6,5’lik kısmını fazla mesai olarak hesaplamaktır.” denilmiş ve Mahkemece bozmaya uyularak yargılamaya devam edilmiştir.
Bozma sonrası yapılan yargılamada ilgili yerlere çalışma sistemine ilişkin kayıtlar ve nöbet çizelgeleri istenilmesi için müzekkere yazılmış, ancak yazılara olumlu cevap alınamaması üzerine tanık beyanlarına göre değerlendirme yapılmıştır.
Bozma ilamı sonrasında alınan bilirkişi ek raporunda, 2013 yılı başına kadar ki çalışma dönemi için esas alınan 12 saat çalışma 24 saat dinlenme sistemi bakımından fazla çalışma süresi hesaplamasında hatalı değerlendirme yapılmıştır. Hükme esas alınan ek raporda yapılan değerlendirmede, 2013 yılı başına kadar olan 12 saat çalışma 24 saat dinlenme sistemi bakımından 1 hafta 5, takip eden hafta 4, üçüncü hafta tekrar 5 ve dördüncü hafta 4 gün olmak üzere ayda 18 gün çalışıldığı tespiti ile çalışılan her gün bakımından 12-1,5=10,5-7,5=3 saat gece çalışması olduğunun kabulü ile haftalık ortalama 4,5 gün çalışmasında her gün için 3 saatten haftada 13,5 saat fazla çalışma hesabı yapılmışsa da bu hesaplama yöntemi hatalı olup söz konusu çalışma sistemine göre 2 haftalık periyotta ortalama 5 gece çalışması denk geleceğinden sadece gece çalışmaları bakımından günlük 3 saat fazla çalışma hesabı yapılması gerekir. Buna göre 2 haftalık periyotta yapılan fazla çalışması, 5 gün x 3 saat=15 saattir ve haftalık fazla çalışma süresi 7,5 saattir.
Mahkemece yazılı şekilde yanılgılı değerlendirme ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 11.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.