YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2477
KARAR NO : 2018/19073
KARAR TARİHİ : 18.09.2018
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı vekilince istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 18.09.2018 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına vekili … … geldi. Karşı taraf adına ise kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne dair verilen karar, Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesinin 09/12/2015 tarihli ilamıyla bozulmuş, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının incelenmediği hususu da bozma ilamında belirtilmiştir. Bozma ilamına uyma kararı verilerek devam edilen yargılama neticesinde, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece, dinlenen davacı tanıkları beyanlarına dayanılarak davacının çalışma saatlerinin 06:00-18:00 arasında olduğu kabul edilmiştir. Ancak, işyerinde şoför olarak çalışan davacı tanığı …’nin, işverene karşı açtığı davada verilen kararın Dairemizin 19/04/2017 tarihli ve 2017/7004 esas, 2017/9136 karar sayılı ilamıyla, günlük çalışma saatlerinin 07:00-18:00 arasında olduğunun kabul edilmesi gerektiği belirtilerek bozulmuştur. Bu halde, davacının da şoför olarak çalıştığı ve çalışma tarihlerinin tanığın çalışma tarihleri ile uyumlu olduğu gözetildiğinde, eldeki dava açısından da, fazla çalışma ücretinin hesaplanmasında, davacının günlük çalışma saatlerinin 07:00-18:00 arasında olduğunun kabul edilerek sonuca gidilmesi yerinde olacaktır.
3-Dosyaya hafta tatili izinlerinin toplu kullandırıldığına dair bir kısım belgeler sunulmuştur. Mahkemenin, hafta tatili dinlenme hakkının niteliğine göre, toplu olarak kullandırılmasının kanunen geçerli bir kullandırım sayılamayacağına ilişkin kabulü yerindedir. Ancak bu durumda, hafta tatili ücreti alacağının hesaplanmasında, hafta tatilinin toplu kullanılmasına ilişkin belgelerde yazılı izin günlerinden ilgili haftaya (yedişergünlük zaman dilimleri nazara alınarak) denk gelen hafta tatili gününde işçinin dinlendiğinin kabulü gerekir. Uyulan bozma ilamında da bu yöne ilişkin bozma sebebine yer verilmiş olmasına rağmen, Mahkemece davacının tüm hafta tatili günlerinde çalıştığı kabul edilmiş, hesaplanan alacağa zaten takdiri indirim uygulanması gerekçesiyle toplu hafta tatili kullanımına dair belgelerde yazılı izin günleri dikkate alınmamıştır. Bozma ilamına uyma kararı verilmesiyle, artık bozma doğrultusunda işlem yapma zorunluluğunun doğması karşısında, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Anılan sebeple, hafta tatili ücreti alacağının hesaplanmasında, hafta tatilinin toplu kullanılmasına ilişkin belgelerde yazılı izin günlerinden ilgili haftaya (yedişergünlük zaman dilimleri nazara alınarak) denk gelen hafta tatili gününde işçinin dinlendiğinin kabulü gerekir. Ayrıca fazla çalışma ücreti alacağı bakımından da, söz konusu izin günleri hesaptan dışlanmalıdır. Anılan sebeple, bu hususlar dikkate alınarak gerek hafta tatili ücreti alacağı gerekse de fazla çalışma ücreti alacağı (çalışma saatlerine ilişkin yukarıdaki bentte açıklanan bozma sebebi de dikkate alınarak) yeniden hesaplanmalıdır. Hesaplama sonuçlarından, şimdiki gibi indirim yapılması gerektiği de gözardı edilmemelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.630,00 TL duruşma vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.