Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/24232 E. 2019/17899 K. 02.10.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/24232
KARAR NO : 2019/17899
KARAR TARİHİ : 02.10.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının üyesi olduğu …Sendikası ile İl Özel İdaresi arasında imzalanan 3. Dönem Toplu İş Sözleşmesinin geçici 4.madde kapsamında işçilerin her türlü hak ve alacaklarının hesaplanmasında devredildiği işyerinde geçen çalışma sürelerini bu işyerinde geçmiş gibi hesaplanacağının kararlaştırıldığını fakat söz konusu hükmün gözardı edilerek ödemelerin yapılmadığını, davacının 2001 öncesi çalışma sürelerinin kademe ve derece hesabında dikkate alınmamasının hukuka aykırı olduğunu öne sürerek fark ücret, ikramiye, vardiya zammı, yıpranma primi ve ilave tediye alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, gerekli ödemelerin tam olarak yapıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Mahkemece hüküm altına alınan fark ikramiye, yıpranma prim ve fark ücret alacaklarına toplu iş sözleşmesinde belirlenen ödeme tarihlerinden itibaren faiz yürütüldüğü ifade edilmiştir. Ne var ki; gerek mahkeme gerekçesi ve gerekse hükme esas alınan bilirkişi raporunda ödeme tarihi açıkça belirtilmemiştir. Hüküm fıkrasında her bir alacak kalemi yönünden faiz başlangıç tarihlerinin açıkça gösterilmemesi infazda tereddüde sebebiyet verir. Bu sebeple, Mahkemece infaz kolaylığı sağlamak açısından, söz konusu alacakların toplu iş sözleşmelerine göre temerrüt tarihleri ayrı ayrı belirlenip hüküm fıkrasında gösterilmek suretiyle alacaklara faiz işletilmesi sağlanmalıdır.
Ayrıca ilave tediye alacağı yönünden de dava ve ıslah tarihi gözetilerek faize hükmedilmesi gerekirken Toplu İş Sözleşmesinin 104. maddesi gereğince faiz yürütülmesi hatalı olmuştur.
Yukarıda açıklanan hususlar gözetilmeden karar verilmesi infazda tereddüt yaratır mahiyette olduğundan hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, 02.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.