Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/2311 E. 2017/2185 K. 14.02.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2311
KARAR NO : 2017/2185
KARAR TARİHİ : 14.02.2017

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Davalı temyizi yönünden;
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Davacı eldeki davası ile; intibak belirlenmesi, ücret, yıpranma prim farkı, yasal ilave tediye ve akdi ilave tediye farkı alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, 08.10.2014 tarihli kararla, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemenin 08.10.2014 tarihli kararı, (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesinin 09.11.2015 tarihli ilamıyla, davalı tarafça ıslah dilekçesine karşı süresi içinde ileri sürülen zamanaşımı definin değerlendirilmesi ve yasal ilave tediye alacağının faiz türü yönünden bozulmuştur. Diğer hususlar yönünden bir bozma sebebi yapılmadığından, hükmün bu kısmı kesinleşmiştir.
Mahkemece, bozma sonrasında zamanaşımı defi nazara alınarak 40,00 TL ücret farkı, 40,00 TL akdi ilave tediye farkı, 40,00 TL yasal ilave tediye farkı, 40,00 TL yıpranma prim farkı alacaklarının bulunduğu kabul edilerek hüküm kurulmuş; diğer talepleri hakkında ise bozmadan önceki karar gibi hüküm sonucu tesis edilmiştir.
Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan hususlara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesinin 09.11.2015 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan ücret farkı, akdi ilave tediye farkı, yasal ilave tediye farkı, yıpranma prim farkı alacakları bakımından hüküm altına alınan toplam miktarın karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 2.190,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun’un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,
2-Davacı temyizi yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 14.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.