Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/22951 E. 2019/14058 K. 25.06.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/22951
KARAR NO : 2019/14058
KARAR TARİHİ : 25.06.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı şirkett bünyesinde 01.01.2011 -01.02.2014 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, son net ücretinin 1.500 TL olduğunu, 01.02.2014 tarihinde iş yükünün ağırlığı ve yasal haklarını alamaması üzerine iş akdine kendisinin sonlandırdığını, haftanın 7 günü 08:00-18:00 arası çalıştığını, bu süreyi aşan çalışmalarının da olduğunu, dini ve milli bayramlar ile resmi tatillerde çalıştığını, 2013 yılının Kasım ve Aralık ayı ücretleri ile 2014 yılı Ocak ayı ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, fazla çalışma ücreti ile ödenmeyen ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, mahkemenin yetkili olmadığını, davacının haklı bir sebep olmaksızın işe gelmediğini, devamsızlığın tutanaklarla tespiti üzerine davacıya ihtarname gönderilmesine rağmen davacının haklı bir mazeret sunmadığını, Ocak ayı süresince de işe gelmediğini, davacının taşıt kira sözleşmesi gereğince aracını kiraya verdiğini ve şoförü olarak da davalı şirket çalışmayı taahhüt ettiğini, bu sözleşme dolayısıyla davacının davalı şirkette çalışmaktan doğacak her türlü hak ve alacağının kendisinin karşılayacağını taahhüt ettiğini, dolayısıyla davalı şirketin davacıya karşı bir yükümlülüğün bulunmadığını, sunulan banka dekontlarından da görüleceği gibi davacının maaş ve yıllık izin ücretlerinin eksiksiz ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Somut olayda davacı servis şoförü olarak aylık net ücretinin 1.500 TL olduğunu ileri sürmüştür. Mahkemece, tanık anlatımları ile emsal ücret araştırmasına göre aylık ücretin net 1500 TL olduğu kabul edilmiştir. Ne var ki, yargılama sırasında dinlenilen davacı tanıkları husumetli olup, salt husumetli tanık anlatımına itibar edilerek aylık ücretin belirlenmesi isabetli değildir. Dosya kapsamında bulunan 2013 yılına ilişkin şoförlü araç kiralama sözleşmesine göre, davacının hem aracı kiraya veren taraf, hem de araç şoförü olduğu konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Anılan sözleşmede şoför ücreti ayrıca belirtilmemekle birlikte, kira bedeli 5.400 TL olarak kararlaştırılmıştır. Davacıya ait banka hesabına 2013 yılının Eylül ayında personel ve araç ödemesi adı altında 1.446 TL yatırıldığı tespit edilmektedir. Mahkemece yapılan emsal ücret araştırması kapsamında sadece … Esnaf Odasının cevabi yazısı bulunmakta olup, emsal ücret miktarının asgari ücret olduğu bildirilmiştir. Hal böyle iken, ücret konusundaki araştırma yetersiz olmasına rağmen, husumetli tanık anlatımına itibar edilerek aylık ücretin net 1.500 TL olarak belirlenmesi hatalıdır. Bu itibarla özellikle davacının banka hesabına aylara göre kira, personel ücreti veya gider adı altında yatırılan farklı tutarlar bulunup bulunmadığı denetlenmek suretiyle, taraflar arasındaki şoförlü araç kiralama sözleşmesinin ilgili hükümleri de dikkate alınarak, davacının aylık ücret miktarının belirlenmesi yoluna gidilmelidir. Eksik inceleme ile karar verilmesi yerinde değildir.
2-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının her hafta tatilinde çalışıldığı, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı, ayrıca haftada 7 gün 08.00-18.00 saatleri arasında çalışarak haftada 10,5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Mahkemece bilirkişi raporunda hesaplanan alacaklar hüküm altına alınmıştır. Ne var ki yargılama sırasında dinlenilen davacı tanıklarının her ikisi de husumetli olup, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının ispatında salt husumetli tanık anlatımına göre sonuca gidilemez. Diğer taraftan, davacı dosya kapsamında bulunan şoförlü taşıt kira sözleşmesine göre, yolcu taşıma işinde servis şoförü olarak çalıştırılmıştır. Anılan sözleşmede plakası bildirilen aracın şoförü ile birlikte haftada 6 gün 08.00-17.00 saatleri arasında işyerinde hazır olacağı ifade edilmektedir. Aracın şoförünün davacı olduğu noktasında uyuşmazlık bulunmadığına göre, davacının bu sözleşmenin yürürlükte olduğu dönem ile sınırlı olmak üzere sözleşmede belirtilen çalışma düzeninde günde 1saat ara dinlenmesi ile çalışarak haftada 3 saat fazla çalışma yaptığının kabulü dosya kapsamına uygundur. Diğer taraftan, davacının hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışma iddiasını ispat yönünden husumetli tanık anlatımları dışında başka bir delil bulunmadığının anlaşılmasına göre hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti taleplerinin reddi gerekirken kabulü hatalı olmuştur.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25/06/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.