Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/22101 E. 2019/10670 K. 15.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/22101
KARAR NO : 2019/10670
KARAR TARİHİ : 15.05.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin uluslararası tır şoförü olarak 2010 yılının Aralık ayından, 15.12.2013 tarihine kadar aralıksız çalıştığını, ayda üç defa Almanya, Belçika, Hollanda ve Fransa’ya gittiğini, sefer başına 650 Euro sefer primi aldığını, ayda iki gün tatil yapıp diğer günlerde çalıştığını, işten ayrıldığı 15.12.2013 tarihinden yaklaşık 3 ay önce işverenin müvekkilin kullandığı tırı aldığını ve müvekkile yeni bir tır tahsis edileceğini vaat ettiği halde bu vaadi yerine getirmediğini, müvekkiline sefer verilmediğini, devamında işverence müvekkile yeni sefer verilmeyeceği ve yedek şoför olarak çalışacağı hususunun belirtildiğini, bunun üzerine müvekkilinin iş akdini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile yıllık izin ücretinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş akdini haksız yere kendi isteğiyle feshettiğini ve bu nedenle davacıya tazminat ödenmeyeceğini, davacının iş koşullarında esaslı bir değişiklik yapılmadığını, ücretinde herhangi bir indirime gidilmediğini, davacının yıllık ücretli izinlerini kullandığını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçi uluslararası tır şoförü olup, asgari ücret+sefer primi karşılığı çalıştığı dosya kapsamı ile sabittir.
4857 sayılı İş Kanununun 47. maddesine bakıldığında, Kanunun kapsamındaki işyerleri bakımından, ulusal bayram ve genel tatil günü olarak kabul edilen günlerde çalışma karşılığı olmaksızın o günün ücretinin ödeneceği, tatil yapılmayarak çalışıldığında ise, ayrıca çalışılan her gün için bir günlük ücretin ödeneceği hükme bağlanmıştır.
Ulusal bayram ve genel tatil ücreti, çalışılan dönem ücreti üzerinden hesaplanır. Son ücrete göre hesaplama yapılması doğru olmaz. Bu durumda , ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin hesabı için işçinin son ücretinin bilinmesi yeterli değildir. İstek konusu dönem içinde işçi ücretlerinin miktarı da belirlenmelidir. İşçinin geçmiş dönemlere ait ücretinin belirlenememesi halinde, bilinen ücretin asgari ücrete oranı yapılarak bilinmeyen ücretin buna göre tespiti de Dairemiz tarafından kabul görmektedir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin hesabında tanık ifadeleri ile … Emniyet Müdürlüğü’nden alınan 17.09.2014 tarihli ve 4964 sayılı davacının yurt dışına giriş/çıkışını gösteren çizelgenin incelenmesinde davacının yük durumuna göre ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı görülmüştür demekle yetinilmiş, ancak hangi günlerin çalışılan gün olarak tespit edildiği anlaşılamadan hesaplama 36 gün üzerinden yapılmıştır. Yine kabul edilen ücretin de nasıl belirlendiği anlaşılamamış, ortalama günlük 172,00 TL ücret üzerinden 36 gün için alacak hesaplanmıştır. Bu hesaplama şekli denetlenemediği gibi, ücretin dönem ücreti yerine yazılı şekilde kabulü de isabetsizdir. O halde, yukarıda anlatılan Kanuni düzenleme ve uygulama dikkate alınarak, davacının asgari ücret+sefer primi karşılığı çalıştığı, hesaplamanın son ücrete göre değil ilgili dönem ücreti üzerinden yapılması gerektiği, bilinmeyen dönem ücretlerinin de bilinen en son ücretin asgari ücrete oranı yapılarak tespit edilebileceği dikkate alınarak, denetime elverişli yeni bir rapor ile hüküm tesis edilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.