YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/21860
KARAR NO : 2019/9887
KARAR TARİHİ : 07.05.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 12.04.2013-01.11.2013 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde kasap kısmında kısım şefi yardımcısı olarak çalıştığını, 12.04.2013-30.04.2013 tarihleri arasında haftanın altı günü 08.00-20.00 saatleri arasında, 01.05.2013-02.11.2013 tarihleri arasında ise haftanın altı günü 08.00-22.30 saatleri arasında çalıştığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, yasal süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının ücreti tanık anlatımları ile emsal ücret araştırması doğrultusunda net 1600 TL (brüt 2.238,05 TL) olarak belirlenmiş ise de, dosya kapsamında bulunan ve davacı tarafça keşide edilen … 2. Noterliğinin 20/11/2013 tarihli 42670 yevmiye numaralı ihtarnamesinde son ücret miktarının brüt 1.879,02 TL olduğu belirtilmektedir. Davacının ihtarnamede bildirdiği aylık ücret miktarı davacıyı bağlar. İhtarnamede bildirilen ücret miktarı aşılmak suretiyle aylık ücretin belirlenmesi hatalı olup kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
3-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece davacının sezon dışı dönem olan 12/04/2013 – 31/05/2013 tarihleri arasında haftanın 6 günü 08.00 – 18.00 saatleri arasında günde 10 saat çalıştığı, bu çalışma sistemine göre haftada 9 saat fazla çalışma yaptığı, sezon dönemi olan 01/06/2013 – 02/11/2013 tarihleri arasında ise ayda 3 hafta altı gün çalışarak haftada 33 saat, ayda bir hafta haftada yedi gün çalışarak haftada 46 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Ne var ki Dairemizce temyiz incelemesi yapılan emsal dosyalarda (Dairemizin 2017/8635 esas sayılı dosyası) aynı işyerinde iş müfettişlerince yapılan denetim sonrasında (01-09.10.2013 tarihinden itibaren) üçlü vardiya sistemine geçildiği, bu sebeple bu tarihten sonra fazla çalışma yapılmadığı benimsenerek fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır. Eldeki dava dosyasında da aynı teftiş raporu mevcut olup, mahkemece teftiş raporu sonrasında işyerindeki çalışma düzeninde bir değişiklik olup olmadığı açıklığa kavuşturulmadan sonuca gidilmesi isabetli değildir. Bu itibarla, öncelikle tanıklar yeniden dinlenmek suretiyle belirtilen yönlerden araştırma yapılmalı, davacının denetim sonrası işyerinde uygulandığı iddia edilen vardiyalı çalışma düzenine tabi olup olmadığı saptanmalı, sonucuna göre dosya kapsamındaki tüm deliller yeniden birlikte değerlendirilerek davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı belirlenmelidir. Eksik inceleme ve araştırma ile sonuca gidilmesi isabetsiz olup kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.