Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/21660 E. 2019/42 K. 07.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/21660
KARAR NO : 2019/42
KARAR TARİHİ : 07.01.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı … personeli olarak diğer davalının işyerinde ve bu işverenin emir ve talimatıyla çalıştığını ve 27/11/2012 tarihinde işe girdiğini, iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız bir şekilde sonlandırıldığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, ulusal bayram genel tatil, yıllık izin ve ödenmeyen aylık ücret alacaklarının davalılardan tahsilini istemiştir.
Davalıların Cevaplarının Özeti:
Davalı … vekili, davacının devamsızlık yaptığını, noter kanalı ile davacıya savunma yapması için ihtarname çekildiğini, davacının ihtarnameye cevap vermediğini ileri sürerek davacının iş sözleşmesinin İş Kanunun 25/II – g maddesi uyarınca haklı olarak feshedildiğini savunmuştur.
Davalı …a Yağı ve Sanayi Ticaret A.Ş. vekili, diğer davalı şirket ile aralarında asıl alt işveren ilişkisi bulunmadığını, işten tamamen el çekilerek diğer işverene verildiğini, davacının iddialarının gerçeği yansıtmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının hizmet süresi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda Mahkemece davacının 27.11.2012 – 13.10.2014 tarihleri arasında davalılar iş yerinde 1 yıl 10 ay 16 gün süre ile kesintisiz olarak çalıştığı kabul edilmiş ise de Sosyal Güvenil Kurumu Kayıtları ve hizmet döküm cetveline göre davacının 27.11.2012 – 01.02.2013 tarihleri ile 25.09.2013 – 13.10.2014 tarihleri arasında davalı … İnş. …Ltd. Şti.’inde çalışmalarının bildirildiği görülmüştür. Davacının davalı iş yerindeki çalışmaları arasında 7 ayı aşkın bir boşluk olduğu görülmüş ancak Mahkemece davacının bu ara dönemde davalı işverenler yanında çalışıp çalışmadığı konusu araştırılmadan hizmet süresi tespit edilmiştir. Bu nedenle öncelikle Mahkemece taraflardan sorularak ve gerekirse davacı tanıkları husumetli olduğundan davalı tanıkları yeniden dinlenerek hizmet döküm cetvelinde davacının çalışmadığı dönem olarak gözüken 01.02.2013 – 25.09.2013 tarihleri arasında davalı iş yerinde fiili olarak çalışıp çalışmadığı hususu netleştirilerek sonuca göre hüküm kurulması gerekirken yeterli inceleme ve araştırma yapılmadan davacının 27.11.2012 – 13.10.2014 tarihleri arasında davalı işverenler yanında kesintisiz çalıştığının kabul edilmesi bozmayı gerektirmiştir.
3- Taraflar arasında davacının ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarına hak kazanıp kazanamadığı uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil çalışması alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil çalışmasının bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil çalışması olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, Mahkemece davacının fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücret talebi değerlendirilirken; dinlenen davacı tanık beyanlarının ifadesi dikkate alınarak ulusal bayram genel tatil ücret alacağı kabul edilmiş ve ayda iki hafta haftada yarım saat fazla mesai yaptığı tespit edilerek söz konusu alacaklara hak kazandığı kabul edilmiştir.
Mahkemece davacı tanık beyanları dikkate alınarak hüküm kurulduğu anlaşılmış ise de, tanıklar ile davalı işverenin husumetli olduğu ve çıkacak karardan kendilerinin de menfaat sağlayacak durumda olduğu görülmektedir. Dinlenen davalı tanık beyanlarına göre yapılan fazla mesai hesabında isabetsizlik bulunmamakta ise de, dosya kapsamında söz konusu alacağa dair tanık beyanı dışında, yazılı belge de bulunmadığından ulusal bayram ve genel tatil ücret talebinin reddi gerekmektedir .
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgililere iadesine, 07.01.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.