Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/21538 E. 2019/14235 K. 26.06.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/21538
KARAR NO : 2019/14235
KARAR TARİHİ : 26.06.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 29.08.2013-10.02.2015 tarihleri arasında makine operatörü olarak çalıştığını, son ücretinin aylık 1.292,00 TL net olduğunu, maaşın asgari ücret kısmının banka hesabına yatırıldığını, kalanın elden ödendiğini ve resmi kayıtlarda asgari ücret gösterildiğini, tüm çalışma süresince en az yirmi saat fazla çalışma yaptığını ancak karşılığının ödenmediğini, yıllık izninin kullandırılmadığını, davacının 10.02.2015 tarihinde diğer çalışma arkadaşları ile birlikte fazla çalışma ücreti alacaklarını istediğini ancak işyeri yetkilisi tarafından hakaret ve küfür ile kovulduğunu ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacı ve diğer yedi işçinin davalı işyerinde pantolon bant ekibi olarak çalıştığını, 10.02.2015 tarihinde bant sorumlusunun, … isimli işçiye, üretilen mal sayısında eksik olduğunu ve sorun yaşanacağını söylediğini, bunun üzerine….’ın sayımı tamamladığını ve bu şartlar altında çalışmayacağını söylediğini, daha sonra aralarında davacının da olduğu yedi işçiye “kalkın gidiyoruz, bundan sonra burada çalışmayacağız. “ dediğini ve davacı ile yedi işçinin işyerini terkettiğini, takip eden günlerde de işe gelmeyerek üretimi aksattıklarını ve zarara neden olduklarını, devamsızlık tutanakları düzenlendiğini, davacı ve diğer işçilerin işi topluca bırakma sebeplerinin, Kemalpaşa’da başka bir işyerinde işe başlamak olduğunu, iş akdinin davacı tarafından işyerini terketmek sureti ile feshedildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak,davacının diğer işçilerle birlikte fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi üzerine işi bıraktığı ve iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiği kabul edilerek kıdem tazminatı isteği ile fazla çalışma ve yıllık izin ücreti isteklerinin kabulüne, ihbar tazminatı isteğinin ise reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının yerinde bulunmayan ve sebepleri bildirilmiş olmayan bozma isteği ile davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının iş sözleşmesinin feshi ve davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanıp kazanamayacağı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacı, 10.02.2015 tarihinde diğer iş arkadaşları ile birlikte fazla çalışma ücretlerinin ödenmediği gerekçesi ile davalı işyeri yetkilisi ile görüştüklerini ve fazla çalışma ücretlerinin ödenmesini talep ettiklerini ancak işyeri yetkilisinin kendilerine bağırıp, hakaret ederek işten kovduğunu iddia etmiştir. Davalı ise, davacı ve diğer yedi işçinin davalı işyerinde pantolon bant ekibi olarak çalıştığını, 10.02.2015 tarihinde bant sorumlusunun, … isimli işçiye, üretilen mal sayısında eksik olduğunu ve sorun yaşanacağını söylediğini, bunun üzerine ….’ın sayımı tamamladığını ve bu şartlar altında çalışmayacağını söylediğini, daha sonra aralarında davacının da olduğu yedi işçiye “kalkın gidiyoruz, bundan sonra burada çalışmayacağız” dediğini ve davacı ile yedi işçinin işyerini terkettiğini, takip eden günlerde de işe gelmediklerini, davacı ve diğer işçilerin işi topluca bırakma sebeplerinin, başka bir işyerinde işe başlamak olduğunu, iş sözleşmesinin davacı tarafından işyerini terketmek sureti ile feshedildiğini savunmuştur.
Mahkeme, davacının diğer işçilerle birlikte fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi üzerine işi bıraktığı ve iş sözleşmesinin feshinin haklı sebebe dayandığı gerekçesiyle kıdem tazminatı isteğinin kabulüne, ihbar tazminatı isteğinin ise reddine karar vermiştir. Davacı ve diğer işçiler tarafından gönderilen 12.02.2015 tarihli ihtarnamede, sigorta primlerinin almış oldukları gerçek ücret üzerinden yatırılmadığı, fazla çalışma ücret alacaklarının ödenmediği iş verene bildirildiğinde hakaret ve tehdit edilmek sureti ile iş sözleşmelerinin feshedildiği belirtilip işçilik alacaklarının ödenmesi istenmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporu ile fazla çalışma ücret alacağının karşılığının ödenmediği tespit edilmiştir. Dairemizin 2017/16022 esas ve 2018/22798 karar numaralı 22.10.2018 tarihli emsal dosyasında iş sözleşmesinin davalı işverence haksız olarak feshedildiğine ilişkin mahkeme kararının Dairemizce onandığı, yine 2017/20055 esas 2019/3559 karar numaralı 18.02.2019 tarihli emsal dosyasında ise, fazla çalışma ücreti alacağı ile ilgili olarak mahkeme kararın Dairemizce bozulduğu ancak iş sözleşmesinin davalı işverence haksız olarak feshedildiğine ilişkin bozma nedeninin bulunmadığı anlaşılmaktadır. Dosya kapsamı, toplanan deliller ve özellikle Dairemizce incelenen emsal kararlar birlikte değerlendirildiğinde; davacının fazla çalışma yapmasına rağmen ücretlerinin ödenmediği, fazla çalışma ücretlerinin ödenmesi talep edildiğinde ise iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğinin kabulü dosya içeriğine daha uygun düşmektedir. Bu itibarla davacının ihbar tazminatı isteğinin kabulü yerine reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 26.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.