YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/21361
KARAR NO : 2019/6871
KARAR TARİHİ : 28.03.2019
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin 27/03/2014 tarihinde emekliye ayrıldığını, 2013 yılında kullanmadığı 30 gün yıllık izin hakkının olduğunu, bu süreye karşılık gelen ücretini davalı kurumdan alamadığını belirterek yıllık izin alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, Maliye Bakanlığı Bütçe ve Mali Kontrol Genel Müdürlüğünün 13/04/2015 gün ve 7498 Sayılı Genelgesindeki “İş akdinin feshedildiği tarihten bir önceki yılda müracaatına rağmen idarelerce kullandırılmayan izin süresine ilişkin ücretin de bu kapsamda son ücret üzerinden ödenmesi ancak daha önceki yıllarla ilgili olarak bu nitelikte hiçbir ödeme yapılmaması gerekmektedir” hükmü gereğince açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak,yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının yıllık izin alacağı bulunup bulunmadığı noktasındadır.
Somut olayda, her ne kadar Mahkemece davacının talep ettiği yıllık izin alacağına hak kazandığı gerekçesi ile hüküm altına alınmış ise de;davacının iş sözleşmesinin askıya alındığı ve askı süresi sonunda 15/01/2015 tarihinde iş sözleşmesini feshederek işten ayrıldığı,iş sözleşmesinin askıya alındığı 15/03/2014 tarihi itibariyle 2013 yılı için yıllık izin hakkı oluşmadığı,bu nedenle talep ettiği 2013 yılı yıllık izin alacağının bulunmadığı anlaşılmaktadır.Hal böyle olunca Mahkemece bu gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi gerekli iken yazılı gerekçe ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olanan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, … harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 28/03/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.