YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/20373
KARAR NO : 2019/3512
KARAR TARİHİ : 18.02.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacı işçinin haklı nedenle iş akdini sona erdirdiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, iş akdinin davacı tarafça haklı neden olmaksızın sona erdirildiğini beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanın deliller ve yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe :
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla mesai ücreti konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda davacı tarafça dava dilekçesinde 27.09.2012 tarihine kadar olan çalışmasına günlük 2 saat fazla mesai yaptığını iddia ettiği, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise tüm dönem için haftada 2 gün 3 saat üzerinden fazla mesai yaptığının kabulü ile hesaplama yapıldığı görülmüştür. O halde belirtilen dönem için davacının haftada 4 saat fazla mesai yaptığının kabulü ile gerekirse ek rapor almak sureti ile çıkan sonuca göre karar verilmelidir.
Yine hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai ücretine esas zamlı ücretin hesaplanmasında 2012 yılı Şubat ayı ve 2013 yılı Ağustos ayı arası ücret bordrolarının bulunmadığı belirtilerek asgari ücrete oranlama yapılarak ilgili dönemlere ilişkin hesaplama yapılmıştır. Halbuki belirtilen dönemlere ait ücret bordroları dosya arasında bulunmaktadır. O halde bordrolarda görünen ücretler dikkate alınarak fazla mesai ücreti alacağının hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
Ayrıca 2012 yılı Şubat ayı ve 2013 yılı Ağustos ayı bordrolarının incelenmesinde bordroların imzasız olduğu ancak bir kısım bordrolarda fazla mesai tahakkuklarının bulunduğu ve davacının banka hesabına yatırıldığı görülmüştür. O halde bu döneme ilişkin banka hesabına yatırılan fazla mesai ücreti tahakkuklarının hesaplamalardan mahsubu gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerekitrmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.