Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/20365 E. 2018/18195 K. 11.09.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/20365
KARAR NO : 2018/18195
KARAR TARİHİ : 11.09.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı; 2006 tarihinden itibaren, davalı Bakanlığa bağlı çocuk yuvasında değişen alt işverenler nezdinde bakıcı anne olarak çalıştığını, iş akdinin 10/06/2013 tarihinde işin sona erdiği gerekçesiyle haklı nedene dayalı olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı … vekili; zamanaşımı ve husumet itirazında bulunmuş, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece; bilirkişi raporu ve toplanan diğer delillere dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan müstesna olacağı belirtilmiştir.
Somut olayda; davalı Bakanlığın muaf olması nedeniyle hüküm kısmında harç masrafından sorumlu tutulmaması yerinde ise de, davacı tarafından sarf edilen peşin, başvuru ve ıslah harcı tutarlarının davanın kabulüne rağmen davacı üzerinde bırakılması hatalı olup bozmayı gerektirmektedir. Ancak, bu durum bozma nedeni ise de söz konusu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararda hüküm fıkrasında bulunan;
”Davacı tarafından yapılan peşin, başvuru ve ıslah harçları toplamı 502,76-TL. yargılama giderinin davalı kurumun sıfatı dikkate alınmak suretiyle davacı üzerinde bırakılmasına, 1.429,21-TL kalan alınması gereken harcın davacıdan mahsubuna,” bendinin hükümden çıkarılarak yerine;
“Davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından ödenen peşin, başvuru ve ıslah harçları toplamı 502,76 TL’nin karar kesinleştiğinde davacıya iadesine,” rakam ve sözcüklerinin hükme eklenmesine, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davalı … harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 11/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.